Ferrara - Punta Marina (105km)

Volgens de boeken zou het vandaag de laatste vlakke etappe worden voordat we Rome zullen bereiken. We hadden dus de verwachting dat het vandaag makkelijk zou gaan maar in het begin leek het daar totaal niet op. Ferrara en de stadmuren zorgen ervoor dat tijdens de spits het een drukte van jewelste is en een totale wirwar van straten en steegjes maakt het nogal lastig om de stad uit te komen. Toen we eenmaal een uitweg hadden gevonden werd het er een stuk makkelijker op, al heeft de zijtak van de rivier de Po die we voor een aantal kilometers volgden een te moeilijk is om te onthouden.. (Zijtak is Po di Volano) Daarna werd het er een stuk makkelijker op en ging alles voorspoedig.

In Monte Santa was het tijd om alvast inkopen te doen en een colaatje te nuttigen om wat meer energie te krijgen. Het colaatje ging samen met 4 Italiaanse pensionado’s van hun oude dag aan het genieten waren. Met behulp van mijn leesbril konden we ze onze kilometertellers laten zien en ook duidelijk maken dat we op weg zijn naar Rome. Je kon aan hun uitdrukkingen zien dat ze blij waren dat ze ons niet waren, wij daarentegen waren weer blij dat we hun niet waren want ze waren niet in al te beste vorm meer.

De pensionado’s achterlatend fietsen we verder richting Porto Maggioro waar ik een oplader voor mijn telefoon kon kopen. De zonne-energie oplader deed het toch echt niet dus zat er niets anders op. Volgens Jesse ligt het volkomen aan mij want Bram koopt altijd kwaliteit spullen dus daar ligt het niet aan. Maar goed, het belangrijkste is dat ik weer mobiel bereikbaar ben. Dat was wel één van de hoogtepunten want het vervolg gaf ons saaie lange wegen waar je alleen maar boeren tegen komt. Bij Sant’ Alberto stuiten we op de rivier de Reno en moesten we de schipper van het pontje vragen of hij ons wou overvaren. Natuurlijk was dat geen probleem en eenmaal, daar aan de overkant, ging het richting Ravena. In Ravena hebben we besloten om van de voorgeschreven route af te wijken om een camping te vinden aan de Adriatische Zee.

Jesse en ik hebben nog een duik kunnen nemen in de zee, wat zeker geen straf is als de thermometer een temperatuur aangeeft van 34 graden. Voor het avondeten was het tijd voor wat anders, althans Bram en ik vonden het wel tijd voor een Italiaanse pizza, en ik moet zeggen dat hij heerlijk gesmaakt heeft. Jesse hield het bij een Spaghetti Bolognese, geen pizza maar wel Italiaans natuurlijk.
We staan nu op een Italiaanse camping waar we omringd zijn door Italianen, het is 21.00 en Bram heeft zijn bedje al opgezocht om in alle rust wat te lezen.

Morgen zal het langzaam en sluiperig omhoog lopen, dus we zijn benieuwd wat morgen ons zal brengen. De tocht zal in ieder geval wat meer richting het zuidwesten gaan, en dat is nou juist de richting naar Rome.. Het zal dus goed komen..

Ciao!