Llauro - Figueres (68km)
Blijf op de hoogte en volg Jan
08 Augustus 2012 | Spanje, Figueres
Tussen de camping en de Spaanse grens zat nog zo’n 30 kilometer, en het bereiken van de grens is na al die dagen op de fiets toch een mijlpaal waar we naar uit keken. Toch zat de haast er niet in vanochtend en dat kwam mede doordat het we tot 8:30 moesten wachten op het brood. Nadat wij even rustig hadden ontbeten en ons klaarmaakten voor de dag die zou komen kwam camping baas Gijs en zijn vrouw ons nog een goede reis wensen. Doordat ze bekend zijn in de omgeving zullen ze vast weten dat we het nodig hebben.
In de supermarkt van Vives even onze proviand bijgevuld, alwaar we Jos en Janny uit IJsselstein tegen kwamen. Nadat we (beide koppels) uitgewinkeld waren zijn we met zijn vieren verder gefietst richting Maureillas-las-illas waar de klim naar Spaanse bodem zou beginnen. Het is een klim waar men U tegen zegt, de eerste 4 kilometer gaan gestaag omhoog waarna een paar honderd meter vlak volgt, om het helemaal af te maken volgen er nog 5 steile kilometers naar de grens. In het eerste deel van de klim raakten we Jos al snel kwijt, zelfs met een zware kar achter zijn fiets is hij niet bij te houden. Voor ons drie zat er niets anders om op ons eigen tempo omhoog te gaan, waardoor ik samen met Janny naar boven ben gefietst en Bram zat er op enkele tientallen meters vlak achter.
In ons heilig boekje staat dan ook dat het eerst beter is om een kopje koffie te drinken in het plaatselijke cafeetje voordat het laatste steile stukje omhoog wordt ingezet. Als brave medeburgers vonden wij dat een goed idee en hebben we zelfs 2 bakkies koffie genomen om zo ons cafeïne en energie level om hoog te krijgen. Helaas ging ons cafeïne energie level niet in dezelfde mate omhoog als de weg, want het leek wel een muur waar je tegen op klimt, niet normaal zo zwaar. Om het helemaal af te ronden waren de laatste 1400 meter nog onverhard ook, dat maakte het zelfs zo lastig dat zelfs een geit hier nog niet op wilt lopen. Onnodig om dan ook te vermelden dat we geen geit gezien hebben. Doordat we rustig door bleven trappen kwamen we uiteindelijk moe maar voldaan boven waarna de gebruikelijke foto’s werden gemaakt (kabeltje is vergeten, foto’s worden toegevoegd bij thuiskomst).
Bij boven komst zagen we het al meteen, de prachtige geasfalteerde weg aan Spaanse kant. In een goede vaart ging het dan in dalende lijn richting Agullana. Nadat we Agullana hadden doorkruist was de natuur voor kilometers lang zwart geblakerd door de brand die hier 2 weken geleden heeft gewoed. Je zou er toch niet aan moeten denken om hier te wonen en dan te bedenken wat er in je om gaat als de brand dichter en dichter bij komt. Heel eng. Als kers op de taart kregen we nog een laatste flinke klim die ervoor zorgde dat de dag van vandaag zowel mentaal als fysiek erg zwaar maakte. Omdat we deze toch dan ook doen voor de leukigheid zijn we bij Terrades richting Figueres gegaan om zodoende de dag toch nog dragelijk te houden. Zoals Agatha altijd zegt tegen de jongens; ‘Een goede meid is op de toekomst voorbereid’ en dus had ik al een mooie camping in Figueres in mijn GPS staan. Jos en Janny houden ons nog steeds gezelschap en vertrekken morgen richting Narbonne waar ze zaterdag met de bus van Cycletours weer richting Nederland gaan. Als afsluiter van deze, qua kilometers korte dag, maar qua zwaarte zwaarste dag gaan we dan ook maar met zijn vieren even wat eten.
De zwaarste fietsdag tot op heden zijn we in ieder geval goed door gekomen en morgen zullen wij onze route vervolgen richting de kust. Wij hebben het al zien schitteren vanaf de berg toppen, we weten dat het er is en morgen gaan we hem dan ook echt bezoeken; De Middellandse zee. Hopelijk ietsje vlakker als vandaag, zo niet.. dan blijven we gewoon door gaan.. Spanje is in ieder geval al bereikt, nu Barcelona nog
Hasta Luego
In de supermarkt van Vives even onze proviand bijgevuld, alwaar we Jos en Janny uit IJsselstein tegen kwamen. Nadat we (beide koppels) uitgewinkeld waren zijn we met zijn vieren verder gefietst richting Maureillas-las-illas waar de klim naar Spaanse bodem zou beginnen. Het is een klim waar men U tegen zegt, de eerste 4 kilometer gaan gestaag omhoog waarna een paar honderd meter vlak volgt, om het helemaal af te maken volgen er nog 5 steile kilometers naar de grens. In het eerste deel van de klim raakten we Jos al snel kwijt, zelfs met een zware kar achter zijn fiets is hij niet bij te houden. Voor ons drie zat er niets anders om op ons eigen tempo omhoog te gaan, waardoor ik samen met Janny naar boven ben gefietst en Bram zat er op enkele tientallen meters vlak achter.
In ons heilig boekje staat dan ook dat het eerst beter is om een kopje koffie te drinken in het plaatselijke cafeetje voordat het laatste steile stukje omhoog wordt ingezet. Als brave medeburgers vonden wij dat een goed idee en hebben we zelfs 2 bakkies koffie genomen om zo ons cafeïne en energie level om hoog te krijgen. Helaas ging ons cafeïne energie level niet in dezelfde mate omhoog als de weg, want het leek wel een muur waar je tegen op klimt, niet normaal zo zwaar. Om het helemaal af te ronden waren de laatste 1400 meter nog onverhard ook, dat maakte het zelfs zo lastig dat zelfs een geit hier nog niet op wilt lopen. Onnodig om dan ook te vermelden dat we geen geit gezien hebben. Doordat we rustig door bleven trappen kwamen we uiteindelijk moe maar voldaan boven waarna de gebruikelijke foto’s werden gemaakt (kabeltje is vergeten, foto’s worden toegevoegd bij thuiskomst).
Bij boven komst zagen we het al meteen, de prachtige geasfalteerde weg aan Spaanse kant. In een goede vaart ging het dan in dalende lijn richting Agullana. Nadat we Agullana hadden doorkruist was de natuur voor kilometers lang zwart geblakerd door de brand die hier 2 weken geleden heeft gewoed. Je zou er toch niet aan moeten denken om hier te wonen en dan te bedenken wat er in je om gaat als de brand dichter en dichter bij komt. Heel eng. Als kers op de taart kregen we nog een laatste flinke klim die ervoor zorgde dat de dag van vandaag zowel mentaal als fysiek erg zwaar maakte. Omdat we deze toch dan ook doen voor de leukigheid zijn we bij Terrades richting Figueres gegaan om zodoende de dag toch nog dragelijk te houden. Zoals Agatha altijd zegt tegen de jongens; ‘Een goede meid is op de toekomst voorbereid’ en dus had ik al een mooie camping in Figueres in mijn GPS staan. Jos en Janny houden ons nog steeds gezelschap en vertrekken morgen richting Narbonne waar ze zaterdag met de bus van Cycletours weer richting Nederland gaan. Als afsluiter van deze, qua kilometers korte dag, maar qua zwaarte zwaarste dag gaan we dan ook maar met zijn vieren even wat eten.
De zwaarste fietsdag tot op heden zijn we in ieder geval goed door gekomen en morgen zullen wij onze route vervolgen richting de kust. Wij hebben het al zien schitteren vanaf de berg toppen, we weten dat het er is en morgen gaan we hem dan ook echt bezoeken; De Middellandse zee. Hopelijk ietsje vlakker als vandaag, zo niet.. dan blijven we gewoon door gaan.. Spanje is in ieder geval al bereikt, nu Barcelona nog
Hasta Luego
-
08 Augustus 2012 - 07:59
Nel:
Van harte gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal: Spanje!!! SUPER gedaan en zet 'm op voor de laatste loodjes! We leven met jullie mee. -
08 Augustus 2012 - 09:23
Jeannet En Frans:
Hallo Jan en Bram,
Na deze zware dag is een felicitatie wel op zijn plaats.
Maar..... als je goed kijkt kun je Barcelona al zien liggen. -
08 Augustus 2012 - 11:01
Agatha:
"De laatste loodjes wegen het zwaarst" is nu wel erg letterlijk voor jullie, maar opgeven is natuurlijk geen optie, dus gewoon doorfietsen, maar ik vind het wel een geweldige prestatie van jullie, alleen al bij het lezen voelde ik m'n kuiten al. Succes weer verder en hopelijk vele vlakke wegen. -
10 Augustus 2012 - 19:18
Trudy:
Hoi J en B,
Welkom is Spanje, ook al was het dan een zware dag.
Moe maar voldaan zal dan wel een passend gezegde zijn voor jullie.
Helaas loop ik wat achter (ben nooit de snelste geweest) maar ja daar was een goed rede voor.
Ik wil jullie weer succes wensen voor de volgende dag (die zit er al op voor jullie) en...als altijd blijven trappen dan komen jullie er vanzelf.
groetjes Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
