Santiago de Compostela - Kaap Finisterra (88km)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
24 Juli 2013 | Spanje, Corcubión
Vandaag was het na 27 dagen tijd voor de laatste etappe, een rit naar de pelgrims versie van de Champs-Elysees, Kaap Finisterra ook wel bekend als het einde van de wereld. Zoals vaker deze reis lag de starttijd om 8.00 maar deze keer zonder Bram want hij kon het niet meer opbrengen om het laatste stuk nog te fietsen. Het laat wel zien wat een uitputtingsslag deze tocht wel eigenlijk niet is.
Voor mijn GPS had ik een route gedownload die een Spaanse fietser ooit op internet heeft gezet.
De route is niet bedoelt voor mensen met een slecht hart en slechte ogen want het ging over slecht geprepareerde wegen en een moment van onoplettendheid gevaarlijk zijn. Maar onder het motto: ‘Boem = Ho’ ging het in een goed tempo verder. Op momenten vroeg ik mij wel af in wat voor een omgeving ik nu eigenlijk beland was, want de dorpjes langs de route straalde één en al antiek uit. Het is dat de moderne auto’s en tractoren van na het jaar 2000 waren anders had je zo gedacht dat je honderden jaren terug in de tijd was aangekomen. Behalve wat lopers kwam je niemand tegen, wat ook weer niet heel goed is voor een mens aangezien ik zo af en toe begon te twijfelen of ik wel op de juiste route naar Kaap Finisterra was. De eerste grote plaats kwam pas na 60 kilometer; Corcubion maar nog steeds waren de vele klimmetjes niet afgelopen. Gelukkig ging het vandaag zonder bepakkingen waardoor het mij een stuk soepeler af ging als op eerdere dagen tijdens deze reis.
Vanuit het plaatsje Kaap Finisterra moeten er nog enkele kilometers afgelegd worden om de echte Kaap te bereiken. Het was de hele dag al fris maar net voor het einde begon het ook nog even zachtjes aan te miezeren. Nu is er de aloude traditie dat hier de kleren verbrand moeten worden om als een rein man het verdere leven te vervolgen* maar gezien het weer en het feit dat ik niets anders bij mij had besloot ik dat maar achterwege te laten. Als vervanging besloot ik maar enkele foto’s te maken en vroeg een Spaanse Senor of hij enkele foto’s van mij kon maken. Na een mooie fotosessie vroeg hij waar ik vandaan kwam, aangezien ik niet te beroerd ben om mijn kwaliteiten te laten zien liet ik hem de kilometerstand op mijn kilometerteller zien. Hij was dermate onder de indruk van mijn 2580(!) kilometer dat hij meteen zijn vrouw en kinderen erbij haalde. Om het moment helemaal compleet/legendarisch te maken vergeleek hij mij ook nog met Miguel Indurain. Nu is dat misschien iets te hoog gegrepen, maar eerlijk is eerlijk, ik zelf ben ook zeer tevreden met wat ik met deze tocht bereikt heb*.
De afdaling terug naar Finisterra was dankzij de combinatie van zweet en regen een frisse aangelegenheid. Terug in Finsiterra nog een extra bijlage aan mijn Compestelaat toegevoegd door ook een officieel certificaat te halen welke zegt dat ik het einde van de wereld bereikt heb. Het was nog steeds een beetje frisjes maar na een bord spaghetti en twee kopjes koffie voor de schandalige prijs van 8 euro was ik weer helemaal het mannetje waarna het tijd was om met de bus weer terug te gaan naar Santiago. Bij de bushalte nog even kort gesproken met een Spaanse jongen uit La Coruna die mij aanraadde om ooit de kustroute te volgen, want ook die moet heel mooi zijn. Helaas voor hem moet ik daar momenteel even niet aan denken.
Met de fiets onder in de bus was ik Twee-en-een-half uur later weer terug in Santiago de Compostela. Toen ik even later terug was op de camping kwam ik al snel weer een oude bekende tegen; Paul. “ Zo Jan, ben je een stukje wezen fietsen?”, hij had het al gehoord van Bram en Huub dat ik de pedalen nog even heb laten spreken. Bij terugkomst lagen Bram en Huub te slapen, ze waren nog even de stad in geweest. Bram was in de stad Ton + Dien nog tegen komen waardoor wij nu ook weten dat ook zij hebben de tocht succesvol hebben afgerond. Rest ons voor vandaag alleen nog het vuurwerk maar deze blijkt ook vanaf de camping te zien te zijn waardoor het logischer is om op de uitnodiging in te gaan van Paul en zijn Vlaamse vrienden en een pintje bij hun te komen drinken.
Een biertje op de goede afloop, en een biertje op Peer.
Morgen de dag van Sint Jakobus, wij zijn benieuwd wat de feestelijkheden van morgen zullen brengen.
Tot morgen, A demain, Hasta Manana
* Kaap Finisterra, het laatste zuchtje van een vorig leven / de start van een nieuwe toekomst.
Een moment van de tocht die perfect aansluit bij de weg die Altior aan het inslaan is. Om de club van verse adem te voorzien is een nieuwe kantine van groot belang en daarom hoop ik met deze sponsortocht extra geld op te halen voor Altior om een prachtige kantine te kunnen realiseren.
Mocht U van mijn verhalen genoten hebben en het doel van mijn sponsortocht willen helpen dan kan dat, elke financiële bijdrage wordt zeer gewaardeerd:
Uw bijdrage op rekeningnummer: 3648 00 267 ten name van OmniVereniging Altior te Langeraar.
S.v.p. daarbij vermelden: Fietstocht Jan Versluis
Voor mijn GPS had ik een route gedownload die een Spaanse fietser ooit op internet heeft gezet.
De route is niet bedoelt voor mensen met een slecht hart en slechte ogen want het ging over slecht geprepareerde wegen en een moment van onoplettendheid gevaarlijk zijn. Maar onder het motto: ‘Boem = Ho’ ging het in een goed tempo verder. Op momenten vroeg ik mij wel af in wat voor een omgeving ik nu eigenlijk beland was, want de dorpjes langs de route straalde één en al antiek uit. Het is dat de moderne auto’s en tractoren van na het jaar 2000 waren anders had je zo gedacht dat je honderden jaren terug in de tijd was aangekomen. Behalve wat lopers kwam je niemand tegen, wat ook weer niet heel goed is voor een mens aangezien ik zo af en toe begon te twijfelen of ik wel op de juiste route naar Kaap Finisterra was. De eerste grote plaats kwam pas na 60 kilometer; Corcubion maar nog steeds waren de vele klimmetjes niet afgelopen. Gelukkig ging het vandaag zonder bepakkingen waardoor het mij een stuk soepeler af ging als op eerdere dagen tijdens deze reis.
Vanuit het plaatsje Kaap Finisterra moeten er nog enkele kilometers afgelegd worden om de echte Kaap te bereiken. Het was de hele dag al fris maar net voor het einde begon het ook nog even zachtjes aan te miezeren. Nu is er de aloude traditie dat hier de kleren verbrand moeten worden om als een rein man het verdere leven te vervolgen* maar gezien het weer en het feit dat ik niets anders bij mij had besloot ik dat maar achterwege te laten. Als vervanging besloot ik maar enkele foto’s te maken en vroeg een Spaanse Senor of hij enkele foto’s van mij kon maken. Na een mooie fotosessie vroeg hij waar ik vandaan kwam, aangezien ik niet te beroerd ben om mijn kwaliteiten te laten zien liet ik hem de kilometerstand op mijn kilometerteller zien. Hij was dermate onder de indruk van mijn 2580(!) kilometer dat hij meteen zijn vrouw en kinderen erbij haalde. Om het moment helemaal compleet/legendarisch te maken vergeleek hij mij ook nog met Miguel Indurain. Nu is dat misschien iets te hoog gegrepen, maar eerlijk is eerlijk, ik zelf ben ook zeer tevreden met wat ik met deze tocht bereikt heb*.
De afdaling terug naar Finisterra was dankzij de combinatie van zweet en regen een frisse aangelegenheid. Terug in Finsiterra nog een extra bijlage aan mijn Compestelaat toegevoegd door ook een officieel certificaat te halen welke zegt dat ik het einde van de wereld bereikt heb. Het was nog steeds een beetje frisjes maar na een bord spaghetti en twee kopjes koffie voor de schandalige prijs van 8 euro was ik weer helemaal het mannetje waarna het tijd was om met de bus weer terug te gaan naar Santiago. Bij de bushalte nog even kort gesproken met een Spaanse jongen uit La Coruna die mij aanraadde om ooit de kustroute te volgen, want ook die moet heel mooi zijn. Helaas voor hem moet ik daar momenteel even niet aan denken.
Met de fiets onder in de bus was ik Twee-en-een-half uur later weer terug in Santiago de Compostela. Toen ik even later terug was op de camping kwam ik al snel weer een oude bekende tegen; Paul. “ Zo Jan, ben je een stukje wezen fietsen?”, hij had het al gehoord van Bram en Huub dat ik de pedalen nog even heb laten spreken. Bij terugkomst lagen Bram en Huub te slapen, ze waren nog even de stad in geweest. Bram was in de stad Ton + Dien nog tegen komen waardoor wij nu ook weten dat ook zij hebben de tocht succesvol hebben afgerond. Rest ons voor vandaag alleen nog het vuurwerk maar deze blijkt ook vanaf de camping te zien te zijn waardoor het logischer is om op de uitnodiging in te gaan van Paul en zijn Vlaamse vrienden en een pintje bij hun te komen drinken.
Een biertje op de goede afloop, en een biertje op Peer.
Morgen de dag van Sint Jakobus, wij zijn benieuwd wat de feestelijkheden van morgen zullen brengen.
Tot morgen, A demain, Hasta Manana
* Kaap Finisterra, het laatste zuchtje van een vorig leven / de start van een nieuwe toekomst.
Een moment van de tocht die perfect aansluit bij de weg die Altior aan het inslaan is. Om de club van verse adem te voorzien is een nieuwe kantine van groot belang en daarom hoop ik met deze sponsortocht extra geld op te halen voor Altior om een prachtige kantine te kunnen realiseren.
Mocht U van mijn verhalen genoten hebben en het doel van mijn sponsortocht willen helpen dan kan dat, elke financiële bijdrage wordt zeer gewaardeerd:
Uw bijdrage op rekeningnummer: 3648 00 267 ten name van OmniVereniging Altior te Langeraar.
S.v.p. daarbij vermelden: Fietstocht Jan Versluis
-
24 Juli 2013 - 23:09
Jeannet:
Jan Versluis " Een bijzonder mens en dat is ' ie.....
Wat zijn we toch blij dat we jou hebben leren kennen.
Maar Jan, Groots, Ik meen het echt!!! -
24 Juli 2013 - 23:41
Bep:
Hallo Jan, van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Ik heb weer genoten van je mooie verhalen. Altior mag wel heeeeeeeeeeeeeel trots op je zijn Jan. Geniet nog van je dagen daar, en gun je benen maar een beetje rust. Proost, heerlijk biertje.
Goede terugreis.
Gr.
Bep -
25 Juli 2013 - 00:03
Kees Van Dam:
Jan,
twee woorden:
GROTE KLASSE !!
Kees van Dam -
25 Juli 2013 - 01:37
Arja:
Wel heel jammer dat nou net vanavond dat treinongeluk is gebeurd. En zodoende zijn de feestelijkheden afgelast. Dat is natuurlijk het minst erge. Heel triest dat er zoveel slachtoffers zijn gevallen. Veel sterkte ermee.
Een goede terugreis gewenst voor jullie allemaal.
Met een hartelijke groet,
Rob en Arja -
25 Juli 2013 - 22:26
Krijn En Agatha:
Gefeliciteerd Jan en Bram!!!!!!
Het waren weer geweldige verhalen, die met veel plezier gelezen zijn. Geniet nog even en we wensen jullie een goede thuisreis.
Het was weer super!!!!
Hartelijke groeten van Krijn en Agatha
-
27 Juli 2013 - 00:11
Trudy Van Kessel:
Hoi Jan ,
Ik vind het werkelijk GROTE KLASSE wat je weer gepresteerd hebt hoor.
Maar zeker ook mijn PET af voor Bram, Huib en al jullie medevolgelingen op de fiets daar.
En hoe voelt het om aan het einde van de wereld te zijn??
Ben je nu weer met beide bene terug op aarde???
Nu Mannen straks staan we op het Vliegveld om jullie op te halen hoor!!!!!
Wat zullen jullie dames weer blij zijn!!!!
Groetjes, adios, au revoir en een dikke zoen tot straks
Truy
-
27 Juli 2013 - 00:21
Trudy Van Kessel:
Hoi Schrijver Frank,
Jongen ik heb weer genoten van je leuke verhalen hoor.
Wat dat betreft hoop ik dat je vader nog vaak gaat fietsen.
Zodat ik nog veel van je humor kan genieten, want zoals jij verslag doet van deze reis!!!
Ik keek er altijd met plezier naar uit.
En vond het elke dag weer leuk een reactie geven.
Maarre voor ze je ergens als journalistiek schrijver gaan contracteren, of je manager wordt bij Jan willen Sylvia en ik graag weer een aanvulling op onze skiles dit jaar.
Frankie ook jij was top hoor deze reis.
groetjes Truy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
