Septfontaines - Trier - Erden (166 km)
Blijf op de hoogte en volg Jan
10 Augustus 2014 | Duitsland, Erden
Omdat de website dit weekend onbereikbaar was deze keer 2 verhalen in 1 keer.. geniet ervan!
Septfontaines - Trier (90km)
B-I-N-G-O, het was gisteren goed raak, niet omdat ik het nou zo leuk vind, niet omdat ik mee heb gedaan terwijl ik wel aanwezig was, maar wel omdat er een hevig onweer los barstte. Bram was er niet zo van onder de indruk en las liever zijn boek in de tent maar ik voel mij dan toch wat prettiger in een gebouwtje, zelf als er Bingo aan de gang is.
Het heeft de hele nacht geregend maar gelukkig hebben we bijna alles droog kunnen houden, alleen onze grondzeilen sloegen een beetje door maar goed.. Zoals Agatha altijd zegt: “Er zijn ergere dingen in de wereld”.
Vanmorgen regende het nog steeds dus besloten we nog even het buitje af te wachten. Volgens de Erwin Kroll van de camping was dit wel het laatste buitje en konden we zo gaan fietsen, en volgens zijn glazen bol zouden we later ook nog vergezeld worden door goed weer.. Nadat we een broodje hadden gegeten stapten we op de fiets voor de rit naar Duits grondgebied.
Omdat de camping zich in een dal bevond moest er al snel weer geklommen worden wat er weer voor zorgden dat wij door een diep dal moesten om boven te komen (snapt u hem nog?) Toen we dan ook dicht bij een vestiging van supermarktketen Cora kwamen was het ook erg aanlokkelijk om binnen te stappen voor een kopje koffie en een Apfelstrudel, wat we dus ook deden. Daarna werden we door de GPS van Bram feilloos door Luxemburg geleid en richting de Alzette om opeens tot stilstand te komen. De regen van gisterenavond had ervoor gezorgd dat een deel van het fietspad blank stond, ik heb nog geprobeerd om Bram ervan te overtuigen om als eerste van ons twee er doorheen te fietsen maar daar trapte hij niet in. Zou hij mij langer dan vandaag kennen? Geen idee, maar we besloten voor de zekerheid toch maar even om te rijden.
Bij Ehnen bereikte wij met zijn tweeën de Moezel en dus een vlakker landschap. Met Duits grondgebied aan de overkant reden we over een mooi fietspad langs de Moezel tot aan het plaatsje Wasserbillig. Nu verwacht U natuurlijk een grapje dat we daar op het terras goedkoop water hebben gedronken maar dat is niet het geval. Met een fris drankje voor ons hebben we nog wel even gezellig gekletst met een paar Nederlanders die interesse toonden in onze fietstocht. Een mooi moment natuurlijk om al onze reizen op te noemen en sommige dingetjes net even iets meer aan te dikken.
Na de rustpauze hebben we het pontje genomen om onze fietstocht te vervolgen. De grens tussen Luxemburg en Duitsland gaat over in de Saar en nadat wij enkele kilometers de Saar waren overgestoken waren we, na zo lang Duitsland gezien te hebben, in Duitsland. Met de Moezel nog steeds aan onze rechterkant bleven we de rivier volgen om in Trier onze tentjes op te stellen. Hier werden we al snel aangesproken door een Amsterdammer die, als we hem mogen geloven, vroeger voor de grote orkesten heeft gestaan (Concertgebouw orkest e.d). In Wijk en Aalburg bleek hij niemand te kennen maar van Langeraar had hij wel eens gehoord. Hij kwam namelijk wel regelmatig bij Gijs v/d Ploeg.. en tsja.. een verdere dorps stamboom, en exacte wie is wie laat ik bij deze achterwege. Maar, ook hier was het gezellig.
Nu wachten we op ons avondeten, en aangezien we in Duitsland zijn kan dit niets anders zijn als schnitzel. Misschien geen fietsers maaltijd maar aangezien er op de Bittburger voor ons staat; ‘Bitte ein Bit, morgen weer fit’ zijn wij positief gestemd dat het morgen ook weer goed gaat komen.
Auf wiedersehen, bis morgen!
Trier - Erden (76 km)
Gisterenavond nog even door Buurman Ben uitgenodigd voor een kopje espresso. Hij is een gezellige prater die net een rondje Pyreneeën (Lourdes) heeft gedaan en nu op weg is naar zijn dochter in Berlijn en dat in zijn eentje wat eigenlijk een Peugot is. Ben wist zeer veel van kerkelijke muziek en Bram doet daar niet veel voor onder, Ben heeft zelfs met zijn koor nog enkele keren in de Langeraarse kerk gezongen. Nu hadden we het niet over Roy ‘Big O’ Orbinson maar het was een gezellig gesprek met een gezellige prater.
De bakker kwam om 8 uur onze broodjes afleveren op de camping waardoor we niet veel later de camping Trevires aan de Moezel achter ons lieten. Bij Trier kom je op de Mosel-radweg, een bewegwijzerde route die van Metz naar Koblenz loopt, een prachtig fietspad die je door de heuvels en hun wijnranken heen stuurt. Een route die ook de hoogteverschillen tot een minimum beperkt wat ons weer de tijd + energie geeft om, om ons heen te kijken. Al slingerend door de Moezelvallei is het van Trier naar Koblenz 192 kilometer, terwijl het met de auto 130km zou zijn, maar met zo’n uitzicht en fietspad zien wij dat maar al te graag door de vingers.
In Detzem, bij één van de 14 sluizen die de Moezel rijk is, hebben wij nog even naar een Nederlands schip staan kijken daar door de sluis heen moest. Het was echt millimeterwerk maar de boot had toch door de sluis gemoeten want er is toch een aardig verval tot aan Koblenz (Metz – Koblenz = 90m hoogteverschil). In Neumagen kwamen we weer eens in aanraking met Bertha, niet een koe zoals in Belgie, maar de naweeën van de orkaan Bertha. Terwijl de eerste bui over ons heen kwam verscholen wij ons in een groot bushokje en genoten van onze lunch. De tweede bui dwong is even later om weer een schuilplaats op te zoeken maar toen die was overgewaaid ging het in goed weer naar Erden.
In Erden was het alweer tijd om een camping op te zoeken en we waren nog geen minuut op de camping of het ging zo verschrikkelijk hard regenen dat het ons geen goed plan leek om een tentje op te zetten. We zijn wel wat gewend maar echt gek zijn wij natuurlijk ook niet dus vroegen we de campingbaas of hij een pension in de buurt wist. Twee straatjes verderop bleek er nog één te zijn die ook nog plaats had, maar voordat wij daar naar toe zouden gaan besloten we eerst maar wat te eten. De keuze was makkelijk, schnitzel of schnitzel, het werd uiteindelijk schnitzel, en terwijl wij genoten van een schnitzel kwam de campingbaas nogmaals langs. Hij had ook nog een wohnwagen staan (een caravan dus) voor 40 euro voor één nacht. Dat lieten wij ons geen twee keer zeggen en nu hebben we een caravan met alles erop en eraan, en zelfs twee eenpersoons bedden. Wat dus ook een mogelijk drama zou besparen van het in en uit bed stappen voor een nachtelijk wc-bezoek.
Nu genieten we van de luxe de caravan terwijl Bertha nog steeds aanwezig is, ze was net zelfs zo nadrukkelijk aanwezig dat Bram en ik voor deze zekerheid aan de voortent zijn gaan hangen. Het bracht herinneringen terug aan lang, lang geleden en Echternacherbruck waar eenzelfde wind ervoor zorgde dat Loek en ik met twee tentdoekjes in onze handen achter bleven. Gelukkig was dit deze keer niet het geval en nu de wind is gaan liggen genieten we nog even van een biertje en zo meteen een echt bed.
Volgens de buurman, het moet wel een Nederlander zijn want hij loopt op klompen, is het morgen weer goed weer. Zoals altijd, we gaan het meemaken.
Tot morgen!
Septfontaines - Trier (90km)
B-I-N-G-O, het was gisteren goed raak, niet omdat ik het nou zo leuk vind, niet omdat ik mee heb gedaan terwijl ik wel aanwezig was, maar wel omdat er een hevig onweer los barstte. Bram was er niet zo van onder de indruk en las liever zijn boek in de tent maar ik voel mij dan toch wat prettiger in een gebouwtje, zelf als er Bingo aan de gang is.
Het heeft de hele nacht geregend maar gelukkig hebben we bijna alles droog kunnen houden, alleen onze grondzeilen sloegen een beetje door maar goed.. Zoals Agatha altijd zegt: “Er zijn ergere dingen in de wereld”.
Vanmorgen regende het nog steeds dus besloten we nog even het buitje af te wachten. Volgens de Erwin Kroll van de camping was dit wel het laatste buitje en konden we zo gaan fietsen, en volgens zijn glazen bol zouden we later ook nog vergezeld worden door goed weer.. Nadat we een broodje hadden gegeten stapten we op de fiets voor de rit naar Duits grondgebied.
Omdat de camping zich in een dal bevond moest er al snel weer geklommen worden wat er weer voor zorgden dat wij door een diep dal moesten om boven te komen (snapt u hem nog?) Toen we dan ook dicht bij een vestiging van supermarktketen Cora kwamen was het ook erg aanlokkelijk om binnen te stappen voor een kopje koffie en een Apfelstrudel, wat we dus ook deden. Daarna werden we door de GPS van Bram feilloos door Luxemburg geleid en richting de Alzette om opeens tot stilstand te komen. De regen van gisterenavond had ervoor gezorgd dat een deel van het fietspad blank stond, ik heb nog geprobeerd om Bram ervan te overtuigen om als eerste van ons twee er doorheen te fietsen maar daar trapte hij niet in. Zou hij mij langer dan vandaag kennen? Geen idee, maar we besloten voor de zekerheid toch maar even om te rijden.
Bij Ehnen bereikte wij met zijn tweeën de Moezel en dus een vlakker landschap. Met Duits grondgebied aan de overkant reden we over een mooi fietspad langs de Moezel tot aan het plaatsje Wasserbillig. Nu verwacht U natuurlijk een grapje dat we daar op het terras goedkoop water hebben gedronken maar dat is niet het geval. Met een fris drankje voor ons hebben we nog wel even gezellig gekletst met een paar Nederlanders die interesse toonden in onze fietstocht. Een mooi moment natuurlijk om al onze reizen op te noemen en sommige dingetjes net even iets meer aan te dikken.
Na de rustpauze hebben we het pontje genomen om onze fietstocht te vervolgen. De grens tussen Luxemburg en Duitsland gaat over in de Saar en nadat wij enkele kilometers de Saar waren overgestoken waren we, na zo lang Duitsland gezien te hebben, in Duitsland. Met de Moezel nog steeds aan onze rechterkant bleven we de rivier volgen om in Trier onze tentjes op te stellen. Hier werden we al snel aangesproken door een Amsterdammer die, als we hem mogen geloven, vroeger voor de grote orkesten heeft gestaan (Concertgebouw orkest e.d). In Wijk en Aalburg bleek hij niemand te kennen maar van Langeraar had hij wel eens gehoord. Hij kwam namelijk wel regelmatig bij Gijs v/d Ploeg.. en tsja.. een verdere dorps stamboom, en exacte wie is wie laat ik bij deze achterwege. Maar, ook hier was het gezellig.
Nu wachten we op ons avondeten, en aangezien we in Duitsland zijn kan dit niets anders zijn als schnitzel. Misschien geen fietsers maaltijd maar aangezien er op de Bittburger voor ons staat; ‘Bitte ein Bit, morgen weer fit’ zijn wij positief gestemd dat het morgen ook weer goed gaat komen.
Auf wiedersehen, bis morgen!
Trier - Erden (76 km)
Gisterenavond nog even door Buurman Ben uitgenodigd voor een kopje espresso. Hij is een gezellige prater die net een rondje Pyreneeën (Lourdes) heeft gedaan en nu op weg is naar zijn dochter in Berlijn en dat in zijn eentje wat eigenlijk een Peugot is. Ben wist zeer veel van kerkelijke muziek en Bram doet daar niet veel voor onder, Ben heeft zelfs met zijn koor nog enkele keren in de Langeraarse kerk gezongen. Nu hadden we het niet over Roy ‘Big O’ Orbinson maar het was een gezellig gesprek met een gezellige prater.
De bakker kwam om 8 uur onze broodjes afleveren op de camping waardoor we niet veel later de camping Trevires aan de Moezel achter ons lieten. Bij Trier kom je op de Mosel-radweg, een bewegwijzerde route die van Metz naar Koblenz loopt, een prachtig fietspad die je door de heuvels en hun wijnranken heen stuurt. Een route die ook de hoogteverschillen tot een minimum beperkt wat ons weer de tijd + energie geeft om, om ons heen te kijken. Al slingerend door de Moezelvallei is het van Trier naar Koblenz 192 kilometer, terwijl het met de auto 130km zou zijn, maar met zo’n uitzicht en fietspad zien wij dat maar al te graag door de vingers.
In Detzem, bij één van de 14 sluizen die de Moezel rijk is, hebben wij nog even naar een Nederlands schip staan kijken daar door de sluis heen moest. Het was echt millimeterwerk maar de boot had toch door de sluis gemoeten want er is toch een aardig verval tot aan Koblenz (Metz – Koblenz = 90m hoogteverschil). In Neumagen kwamen we weer eens in aanraking met Bertha, niet een koe zoals in Belgie, maar de naweeën van de orkaan Bertha. Terwijl de eerste bui over ons heen kwam verscholen wij ons in een groot bushokje en genoten van onze lunch. De tweede bui dwong is even later om weer een schuilplaats op te zoeken maar toen die was overgewaaid ging het in goed weer naar Erden.
In Erden was het alweer tijd om een camping op te zoeken en we waren nog geen minuut op de camping of het ging zo verschrikkelijk hard regenen dat het ons geen goed plan leek om een tentje op te zetten. We zijn wel wat gewend maar echt gek zijn wij natuurlijk ook niet dus vroegen we de campingbaas of hij een pension in de buurt wist. Twee straatjes verderop bleek er nog één te zijn die ook nog plaats had, maar voordat wij daar naar toe zouden gaan besloten we eerst maar wat te eten. De keuze was makkelijk, schnitzel of schnitzel, het werd uiteindelijk schnitzel, en terwijl wij genoten van een schnitzel kwam de campingbaas nogmaals langs. Hij had ook nog een wohnwagen staan (een caravan dus) voor 40 euro voor één nacht. Dat lieten wij ons geen twee keer zeggen en nu hebben we een caravan met alles erop en eraan, en zelfs twee eenpersoons bedden. Wat dus ook een mogelijk drama zou besparen van het in en uit bed stappen voor een nachtelijk wc-bezoek.
Nu genieten we van de luxe de caravan terwijl Bertha nog steeds aanwezig is, ze was net zelfs zo nadrukkelijk aanwezig dat Bram en ik voor deze zekerheid aan de voortent zijn gaan hangen. Het bracht herinneringen terug aan lang, lang geleden en Echternacherbruck waar eenzelfde wind ervoor zorgde dat Loek en ik met twee tentdoekjes in onze handen achter bleven. Gelukkig was dit deze keer niet het geval en nu de wind is gaan liggen genieten we nog even van een biertje en zo meteen een echt bed.
Volgens de buurman, het moet wel een Nederlander zijn want hij loopt op klompen, is het morgen weer goed weer. Zoals altijd, we gaan het meemaken.
Tot morgen!
-
11 Augustus 2014 - 12:08
Agatha:
Zo, dat was een heel verhaal van 2 dagen, maar dat komt ervan als "waarbenjijnu" uit de lucht is, toch heb ik het wel gemist en met mij nog wel een paar mensen denk ik, je ging toch steeds stiekum kijken of hij het al weer deed. Bertha hebben jullie ook weer overleefd en dan houd je daar toch maar weer een lekker bed in een caravan aan over. Hier schijnt nu het zonnetje, hopelijk bij jullie ook en dus wens ik jullie weer veel fiets-plezier -
11 Augustus 2014 - 12:11
Jeannet En Frans:
Gelukkig lezen we weer wat van jullie.
We dachten even dat jullie er met Bertha vandoor waren maar jullie zijn
" weer boven water". Een caravan heeft toch veel voordelen maar dat wisten Agatha en Jeannet allang.
We hopen dat de weergoden jullie goedgezind zijn deze week.
Het weerbericht zegt hier en daar een bui, maar waar is hier en waar is daar????
Schöne grüsse aus Deutschland, Jeannet en Frans. -
11 Augustus 2014 - 14:49
Henk En Tineke:
Hallo Jan en Bram,
Fijn weer wat van jullie belevenissen te kunnen lezen.
Wij hopen dat jullie nu net zoveel zon hebben als wij,
de nasleep van Berta moeten we maar op de koop toe
nemen.
Wij wensen jullie een fijne, droge fietstocht langs de
Moezel.
Groeten,
Henk en Tineke
-
11 Augustus 2014 - 19:17
Rob En Arja:
Hallo mannen,
Ook hier in Limburg op de camping weten we nu wie Betha is. Wij hebben haar weggestuurd dus vandaag was het weer droog ( op een enkele bui na).
Wij hebben inmiddels ook al aardig wat kilometers fietsend achter ons liggen maar jullie winnen het iedere dag toch wel. Wij hebben het gemak dat we nooit een camping hoeven op te zoeken, want onze caravan staat op een gezellige boerencamping steeds op ons te wachten.
Succes en flink doortrappen morgen,
Grx van de buren. -
11 Augustus 2014 - 20:08
Ja:
Waar is Trudy -
11 Augustus 2014 - 22:15
Ja, Ja:
Hee Jan & Bram,
weten jullie waar Trudy is? -
11 Augustus 2014 - 22:30
Trudy Van Kessel:
Hallo Jan, Bram en andere fans!!!
Ja ik was er wel maar sommige mensen werken en die kunnen dus pas s'avonds reageren.
Maar leuk dat jullie mij toch missen!!
Maar mannen wat een keuze schnitzel, schnitzel of schnitzel.
Toch knap dat jullie dan toch voor schnitzel kiezen. Ik denk dat ik liever een schnitzel had genomen.
Maar de ene schnitzel is de andere niet hoor.
Dit geldt natuurlijk ook voor Bertha.
Wel grappig om te lezen dat Jan en Loek ,in 1900 en nog wat ,met een stukje tentdoek in de handen stonden.
Die gedachte had ik juist eerder vanavond geuit op het vorige verslag.
Maar jullie gaan lekker.
Morgen weer veel, kilometers goede gesprekken
Wiederzien,
Trudy
-
11 Augustus 2014 - 22:48
Wil:
Een pipowagen of een nico-auto wat maakt het uit als je maar droog en comfortabel ligt.
Jullie zijn zo gek nog niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
