Benrath - Oberdorf (117 km)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
14 Augustus 2014 | Duitsland, Oberdorf
Gisterenavond moesten we 5 euro betalen voor de douche en omdat wij dat nogal aan de hoge kant vonden besloten we om 5 euro aan kleingeld op te zoeken. Omdat wij dan ook weer niet de beroerdste zijn zaten er ook nog een paar centen bij voor de fooi maar de ouwe gierigaard telde het netjes uit. Hij zij vriendelijk dank en gaf onze fooi netjes terug want die weigerde hij aan te nemen. Dat boontje altijd om zijn loontje komt bleek vanochtend weer want op onze douche en WC sleutel zat nog 10 euro borg. Toen wij voor zijn deur stonden met de WC sleutel zat hij al met een grote grijns op ons te wachten en wees op een vensterbank. Een vensterbank vol met kleingeld, 10 hele euro aan kleingeld netjes opgestapeld en alles was voor ons. Wie zegt dat Duitsers geen humor hebben? Het was heus geen onaardige man en na een gut fahrt van zijn kant en hebben wij hem vriendelijk gedag gewenst en slaakte onze portemonnee een zucht van opluchting.
De pracht en praal langs de Rijn ademt geschiedenis en regelmatig kom je monumenten tegen die al heel wat oorlogen overleefd hebben, maar ook de industrie laat zich zien langs de Rijn. Bij Neuss kwamen we door een prachtige stadspoort het dorp binnen terwijl we even lager door de buitenwijken van Düsseldorf reden. In Uerdingen was het tijd voor een pauze en namen wij een schmeckerei brotchen van het menu, met de bijbehorende koffieservice. Met een gevulde maag ging de tocht verder door het Ruhr gebied wat heel veel industrie betekent. Kijk links en je ziet industrie, kijk rechts en je ziet precies hetzelfde, vooral rondom Duisburg was het voor, achter, links, rechts allemaal hetzelfde. Het was dan ook daar waar we een lelijk buitje (bijna net zo lelijk als het industriegebied) op onze kop kregen. Zoiets zaait toch wel twijfel.. wat te doen? Doorgaan of stoppen? De regen ging langzaam over op miezeren en aangezien we beide onze zwemdiploma hebben besloten we om verder te fietsen.
Eenmaal in Xanten aangekomen was duidelijk zichtbaar dat dit oude stadje nog veel Romeinse invloeden heeft. Prachtig om te zien maar uiteindelijk waren wij op zoek naar de camping van Xante die aan de Rijn ligt. Aan de overkant van de Rijn wel te verstaan maar op het bordje waar het pontje hoorde te zijn stond in goed Duits geschreven (Dat verwacht je niet in Duitsland) dat deze uit de vaart was gehaald. We besloten de voor de volgende camping te kiezen die zo’n 10 kilometer verderop lag. En alsof we het treffen, het is weer een camping vol met vaste plaatsen, een klein veldje met 2 Duitse fietsmeisjes en verders niets te beleven. Aangezien we nog genoeg kleingeld hebben dat uitgegeven moet worden (al die kilo’s moet je toch meeslepen) vroegen we nog naar een restaurant maar ook die bleek niet in de buurt te zijn. Het gevolg dat het avondeten een kliekendag is geworden en we alle laatste restjes op gegeten hebben. Zo dicht bij Nederland is dat natuurlijk geen groot probleem.
Vanaf Oberdorf, waar we nu zitten, is het nog maar een paar trappen voordat we bij Emmerich de grens over gaan. En een paar trappen later, wat zo ongeveer 30 kilometer is, zitten wij in Didam of zoals ze in de volksmond zeggen: Diem! Ons is al bekend dat de koffie bij onze Henk en Tineke in Didam klaar staat en zoals men weet laten wij dat ons geen twee keer zeggen. Vanaf daar kijk ik nog wel wat we precies gaan doen, voor Bram is het dan nog 80km naar Wijk en Aalburg en voor mij zo’n 120 kilometer naar Langeraar. Mijn tentje en matje zouden blij zijn als ik morgen al in Langeraar ben maar we gaan het zien of de benen nog goed zijn en of de weergoden ons gunstig gezind zijn.
Hoe dan ook, morgen zal ik weer in Nederland zijn de vraag is alleen waar en dat houd de spanning er natuurlijk in.
Tot morgen!
De pracht en praal langs de Rijn ademt geschiedenis en regelmatig kom je monumenten tegen die al heel wat oorlogen overleefd hebben, maar ook de industrie laat zich zien langs de Rijn. Bij Neuss kwamen we door een prachtige stadspoort het dorp binnen terwijl we even lager door de buitenwijken van Düsseldorf reden. In Uerdingen was het tijd voor een pauze en namen wij een schmeckerei brotchen van het menu, met de bijbehorende koffieservice. Met een gevulde maag ging de tocht verder door het Ruhr gebied wat heel veel industrie betekent. Kijk links en je ziet industrie, kijk rechts en je ziet precies hetzelfde, vooral rondom Duisburg was het voor, achter, links, rechts allemaal hetzelfde. Het was dan ook daar waar we een lelijk buitje (bijna net zo lelijk als het industriegebied) op onze kop kregen. Zoiets zaait toch wel twijfel.. wat te doen? Doorgaan of stoppen? De regen ging langzaam over op miezeren en aangezien we beide onze zwemdiploma hebben besloten we om verder te fietsen.
Eenmaal in Xanten aangekomen was duidelijk zichtbaar dat dit oude stadje nog veel Romeinse invloeden heeft. Prachtig om te zien maar uiteindelijk waren wij op zoek naar de camping van Xante die aan de Rijn ligt. Aan de overkant van de Rijn wel te verstaan maar op het bordje waar het pontje hoorde te zijn stond in goed Duits geschreven (Dat verwacht je niet in Duitsland) dat deze uit de vaart was gehaald. We besloten de voor de volgende camping te kiezen die zo’n 10 kilometer verderop lag. En alsof we het treffen, het is weer een camping vol met vaste plaatsen, een klein veldje met 2 Duitse fietsmeisjes en verders niets te beleven. Aangezien we nog genoeg kleingeld hebben dat uitgegeven moet worden (al die kilo’s moet je toch meeslepen) vroegen we nog naar een restaurant maar ook die bleek niet in de buurt te zijn. Het gevolg dat het avondeten een kliekendag is geworden en we alle laatste restjes op gegeten hebben. Zo dicht bij Nederland is dat natuurlijk geen groot probleem.
Vanaf Oberdorf, waar we nu zitten, is het nog maar een paar trappen voordat we bij Emmerich de grens over gaan. En een paar trappen later, wat zo ongeveer 30 kilometer is, zitten wij in Didam of zoals ze in de volksmond zeggen: Diem! Ons is al bekend dat de koffie bij onze Henk en Tineke in Didam klaar staat en zoals men weet laten wij dat ons geen twee keer zeggen. Vanaf daar kijk ik nog wel wat we precies gaan doen, voor Bram is het dan nog 80km naar Wijk en Aalburg en voor mij zo’n 120 kilometer naar Langeraar. Mijn tentje en matje zouden blij zijn als ik morgen al in Langeraar ben maar we gaan het zien of de benen nog goed zijn en of de weergoden ons gunstig gezind zijn.
Hoe dan ook, morgen zal ik weer in Nederland zijn de vraag is alleen waar en dat houd de spanning er natuurlijk in.
Tot morgen!
-
14 Augustus 2014 - 23:44
Agatha:
Zo heren, de laatste loodjes, als alles volgens plan verloopt, slapen jullie morgen weer in je eigen bedje. Hopelijk is het weer jullie morgen ook een beetje goed gezind, maar dat is iets waar we niets over te zeggen hebben, dus dat is afwachten. Morgen dus maar weer veel fietsplezier en we zullen wel zien waar het schip ( de fiets ) strandt -
15 Augustus 2014 - 00:02
Trudy Van Kessel:
Hoi Jan en Bram,
Ja het eind komt zo langzamerhand toch inzicht.
En.....volgens mij zijn de dames weer helemaal gelukkig als jullie weer thuis in het eigen bedje slapen.
Maar goed, zo te horen nog maar een paar trappen en jullie zijn er weer.
Nu Jan wij zijn er maandagavond ook hoor.
Voor morgen : de laatste loodjes misschien, in zon of regen, maar wel weer veel kilometers vol goede gesprekken.
Gr. Trudy -
15 Augustus 2014 - 00:07
Wil:
Appeltje eitje morgen.... -
15 Augustus 2014 - 23:55
Rob En Arja :
Nou Bram dan ben je ons een dag voor, wij hopen morgen weer in ons eigen bedje te liggen.
Bedankt voor leuke informatie Jan die je net ons deelde. We kijken vol verwachting uit naar het eindverslag van Bram.
Een hartelijke groet vanaf de camping van de buurtjes uit Wijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
