Oberdorf - Langeraar (182 km)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
15 Augustus 2014 | Nederland, Langeraar
Onze zoektocht naar een camping heeft er gisteren voor gezorgd ietwat van de track waren afgeweken. Dit betekende een herberekening van onze route en zowel de GPS en Google Maps gaven aan dat het nog maar 38 kilometer naar onze eerste koffiestop en zoals gisteren al afgesproken was dat bij onze Henk en Tineke in het pittoreske Didam. 38 kilometer is een peulenschilletje natuurlijk maar de bewegwijzering in Duitland was niet in ons voordeel, dat is namelijk niet zo goed. Zo was er de route naar het plaatsje Rees, volgens een bordje was het 2,1 kilometer maar het pontje dat in die 2100 meter lag was foetsie. Terug bij het fietsbord gekomen stond er ook op dat er nog een andere route was naar Rees van 5,1 kilometer en zo stapelde de kilometers zich op want het gebeurde nog enkele keren dat we fout reden.
Met 52 kilometer op de teller kwamen we aan bij onze Henk en Tineke waar we flink verwend werden. Taartjes en broodjes gezond (alsof we nog niet gezond genoeg bezig zijn geweest, of hebben ze het ook van de vele schnitzels gelezen?) en natuurlijk de koffie zorgde ervoor dat we met een volle maag en een dosis gezelligheid weer op de fiets stapten. Bram en ik waren het er wel over eens dat we geen zin hadden om nog een keer te kamperen dus besloten we beiden om vanuit Didam in 1x naar het thuisfront te rijden. Nu ben ik niet helemaal gek en heb ik mijn bagage bij Henk en Tineke achter gelaten maar omdat de wind vandaag wel erg pittig was leek het toch alsof ik met bagage reed.
Bij Wageningen scheidde de wegen van Bram en mij en stak Bram het pontje over richting Wijk en Aalburg. Net als zo de eerste 3 dagen was ik nu weer alleen voor de laatste paar vlakke kilometers naar huis. Tenminste, het was vlak nadat ik de Grebbenberg over was gereden, maar na alle heuvels in België, Luxemburg en Duitsland was dit meer een verkeersdrempel. De track naar huis ging via Utrecht en zelfs langs de Dom van Utrecht dus ongewild moest ik door de hele stad heen. Het ging goed maar je hebt alleen wel even werk om door de vele stoplichten door te komen. Je hebt dan wel weer wat te doen want de ene keer is die groen en die andere enfin…..
Mede door de tegenwind en de stoplichten werd het dus een latertje en stapelde de kilometers zich op. Dit was wel een nadeel maar het voordeel is dan wel weer dat ik vannacht op een normaal bed kan slapen dus je moet er wat voor over hebben. Toen ik eenmaal de Heilige Adrianus in zicht had gaf deze al 21:15 aan en niet veel later zag ik Tom, Frank en Agatha voor het huis staan om mij weer welkom te heten. Eindelijk thuis na vele, vele kilometers door 4 landen met een laatste etappe van 182 kilometer.
Moe maar voldaan zette ik mij fiets in de schuur neer. Weer een tocht volbracht en net zoals de voorgaande keren was het met Bram erg gezellig. Of er volgend jaar nog een tocht gaat komen? We gaan het zien, we gaan het meemaken!
Tot morgen, want Bram zijn kant van het verhaal is zoals altijd de afsluiter.
ps. Bram, bereikte om 19.45 zijn voordeur in Wijk en Aalburg, ook die is dus veilig thuis aangekomen.
Met 52 kilometer op de teller kwamen we aan bij onze Henk en Tineke waar we flink verwend werden. Taartjes en broodjes gezond (alsof we nog niet gezond genoeg bezig zijn geweest, of hebben ze het ook van de vele schnitzels gelezen?) en natuurlijk de koffie zorgde ervoor dat we met een volle maag en een dosis gezelligheid weer op de fiets stapten. Bram en ik waren het er wel over eens dat we geen zin hadden om nog een keer te kamperen dus besloten we beiden om vanuit Didam in 1x naar het thuisfront te rijden. Nu ben ik niet helemaal gek en heb ik mijn bagage bij Henk en Tineke achter gelaten maar omdat de wind vandaag wel erg pittig was leek het toch alsof ik met bagage reed.
Bij Wageningen scheidde de wegen van Bram en mij en stak Bram het pontje over richting Wijk en Aalburg. Net als zo de eerste 3 dagen was ik nu weer alleen voor de laatste paar vlakke kilometers naar huis. Tenminste, het was vlak nadat ik de Grebbenberg over was gereden, maar na alle heuvels in België, Luxemburg en Duitsland was dit meer een verkeersdrempel. De track naar huis ging via Utrecht en zelfs langs de Dom van Utrecht dus ongewild moest ik door de hele stad heen. Het ging goed maar je hebt alleen wel even werk om door de vele stoplichten door te komen. Je hebt dan wel weer wat te doen want de ene keer is die groen en die andere enfin…..
Mede door de tegenwind en de stoplichten werd het dus een latertje en stapelde de kilometers zich op. Dit was wel een nadeel maar het voordeel is dan wel weer dat ik vannacht op een normaal bed kan slapen dus je moet er wat voor over hebben. Toen ik eenmaal de Heilige Adrianus in zicht had gaf deze al 21:15 aan en niet veel later zag ik Tom, Frank en Agatha voor het huis staan om mij weer welkom te heten. Eindelijk thuis na vele, vele kilometers door 4 landen met een laatste etappe van 182 kilometer.
Moe maar voldaan zette ik mij fiets in de schuur neer. Weer een tocht volbracht en net zoals de voorgaande keren was het met Bram erg gezellig. Of er volgend jaar nog een tocht gaat komen? We gaan het zien, we gaan het meemaken!
Tot morgen, want Bram zijn kant van het verhaal is zoals altijd de afsluiter.
ps. Bram, bereikte om 19.45 zijn voordeur in Wijk en Aalburg, ook die is dus veilig thuis aangekomen.
-
16 Augustus 2014 - 00:11
Wil:
Knap hoor ik vind het geweldig dat je zoveel kilometers rijdt na zo'n flinke val. Fijn dat jij (en Bram natuurlijk) weer veilig thuis zijn!! -
16 Augustus 2014 - 00:23
Kees Van Dam:
Jan,
goed gedaan man !!
(en dat geldt natuurlijk ook voor Bram!).
Groet van
Kees van Dam. -
16 Augustus 2014 - 01:34
Trudy Van Kessel:
Hoi Jan en Bram,
Het is nu bedtijd mar morgen komt de reactie.
Best gelopen en Welkom Thuis.
Trudy -
16 Augustus 2014 - 11:05
Jeannet En Frans:
Gefeliciteerd, mannen!
Dat was een korte maar toch , vooral door de staart, een pittige tocht.
182km. Jan, ergens ben je toch een beetje prettig gestoord.
Maar we snappen het wel, een warm welkom thuis doet alle kilometers snel vergeten.
Ik denk dat er veel mensen zijn, waaronder wij, die dachten dat je niet meer op de fiets zou klimmen na je ongeluk maar je blijkt toch echt van het sterke geslacht te zijn door deze prestatie, HOED AF!!
Hoe Bram het één en ander ervaren heeft, lezen we vandaag weer,
maar als team waren jullie weer onverslaanbaar.
Jeannet en Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
