Givet - Charleville-Mézières (83 km)

Een rustdag in de Tour de France is ook een beetje een rustdag voor ons. Dus ging het tempo in de ochtend een versnelling lager en werd het een langzame start. Want, eerlijk is eerlijk, zo een huisje is toch echt iets anders dan zo een klein, minuscuul, tentje. Ik weet niet of de relatie van Bram dit leest maar hartstikke bedankt voor het mogen gebruiken van het huisje.

Eenmaal op de fiets ging het eerst naar de Intermarché want onze proviand was op. De Intermarché is hetzelfde als de Spar in Langeraar maar dan compleet anders. Groente en Fruit is er natuurlijk te krijgen maar ook koelkasten, BBQ’s en vele rijen aan koelingen, en het aantal kassa’s? Langeraar heeft er 2, waarvan er één alleen op zaterdag open is, de Intermarché heeft er 20. Dus voor je de supermarkt door bent en je spullen gevonden hebt ben je een hele tijd verder. Na onze marathon in de supermarkt ging het richting de route maar kwamen wij alleen aan de verkeerde kant van de Mas terecht. Een drukke weg maar we sneden wel, per ongeluk natuurlijk, een stuk af. En zo waren we weer perfect op schema.

Nadat we een stukje de Moezel aan onze zijde hadden reden wij al snel weer langs de Maas. Hier werd het tijd voor een pauze want omdat wij al een tijdje geen goed bankje gevonden hadden begon onze maag te knorren. We reden verder over deze mooie route met een prachtig fietspad waarna het niet lang duurde voordat wij een bankje naar onze smaak vonden. Met een gevulde maag ging het verder langs de slingerende maas door prachtige kleine plaatsjes zoals Monthermé en Nouzonville. In één zo een plaatsje stopten wij even voor een colaatje waar een fietsster uit Nederland haar fiets tegen een schuifhek had gezet. De eigenwijze Fransman had daar maling aan en deed het schuifhek open maar met een snelle sprint en een vlugge actie kon ze hem nog net redden. Een meevaller want haar fiets was net gerepareerd door de fietsenmaker na een lekke ketting, euhm.. Kapotte ketting.

Het huisje van gisteren is voor vandaag weer ingeruild voor het tentje en nu staan we in Charleville-Mézieres. Een agglomeratie met een geschiedenis die terug gaat tot in Gallo-Romeinse tijd, wat in de Middeleeuwen een vestingstad was, maar is het nu vooral bekend vanwege de marionetten en het jaarlijkse marionettenfestival. Hoe de tijden veranderen.

Wij zijn niet de enige fietsers vandaag want vele hebben de camping gevonden. Op het terras zat een man van 76 jaren jong die nu op de terugweg is vanaf Santiago de Compostela. Na het overlijden van zijn vrouw was hij deze toch gaan rijden en hij is al vanaf 1 mei onderweg. Hij dacht dat hij door de Ardennen terug moest maar wij hebben hem aangegeven dat, dat helemaal niet moet. Wij hebben hem onze, nagenoeg, vlakke route laten zien en dat vond hij toch een beter plan.

Natuurlijk hebben wij hem ook onze verhalen kunnen vertellen en daardoor werd het toch later dan gedacht. In ieder geval te laat om te koken en daarom gaan we naar het restaurant om iets van de kaart te kiezen. Wij zijn namelijk zelf geen marionetten en hebben onze eigen touwtjes in handen, dat Bram die giga hamburger ook gaat opeten is dus geheel zijn eigen keuze. De proviand die wij vanmorgen gekocht hebben is dus deels voor morgen, want morgen is er weer een dag.

A demain!

Op strava: https://www.strava.com/activities/1722465406