Luik - Roermond (85 km) - Langeraar
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
04 Augustus 2018 | Nederland, Langeraar
Vanochtend eerst ontbeten bij het Campanile hotel, het zat bij de prijs inbegrepen en wie zijn wij dan om dat dan aan onze neus voorbij te laten gaan? Met een volle maag en met vol goede moed vertrokken wij richting de Maas om hem/haar weer aan onze zijde te krijgen en en te houden. Dat ging makkelijk en snel want het ging allemaal naar beneden en voor we het wisten waren wij de drukke stad Luik uit.
Op naar Maastricht, een stad met meer dan alleen de plaatselijke voetbalclub MVV want het heeft een lange geschiedenis achter zich. De naam stamt, volgens historici, al uit de middeleeuwen en is een afgeleide van “Mosa Trajectum” oftewel ‘Doorwaadbare plaats in de Maas’. Wij zijn er op gemak doorheen gereden en hebben zelf nog even tijd voor een koffie met kersenvlaai genomen. Je bent niet voor niets in Limburg. Hier kregen wij de aandacht van een man die zeer geïnteresseerd was in onze tocht. Hij heeft zelf de stap nog niet durven zetten en zou zelf best eens naar Santiago willen lopen. Maar het komt er maar niet van. Laten we hopen dat onze verhalen hem hebben geholpen, zo een ervaring gun je bijna iedereen wel.
Nog enkele foto’s gemaakt op de brug over de Maas en toen ging het weer verder zuidwaarts. Het was een lastige en warme rit en met de lange rit van gisteren in de benen werd het op een gegeven moment toch lastig. Terug naar huis fietsen is dan ook wel andere koek dan van Nederland naar een eindbestemming in het buitenland rijden. We waren inmiddels al in Roermond aangekomen en na overleg hebben Bram en ik besloten om het laatste stukje met de trein te doen.
Het was een opsomming van een paar punten die ons hebben besloten om dit te doen.
1. We waren bijna thuis
2. De etappe van gisteren was toch wel erg lang en zat in onze benen
3. Slapen in een tentje daar krijg ik het niet van op, maar in mijn heupen. Wat voor korte nachten zorgt.
4. De vele kilometers en warmte zijn samen geen combinatie.
Het was iets voor half vijf en nog geen paar minuten later zaten wij in de trein. Bram stapte uit in Den Bosch en moest toen nog 23 kilometer fietsen voor hij weer terug was in het altijd mooie Wijk en Aalburg. Ik stapte uit in Utrecht waar Tom mij op kwam halen en mij naar het pittoreske Langeraar terug bracht.
Al met al hebben we een leuke tocht gehad, het was weer als vanouds. De laatste dagen waren er alleen een paar te veel aan. De extra kilometers die we door omstandigheden gemaakt hebben, in combinatie met de hitte waren net de druppels die de emmer deed overlopen. Jammer maar helaas maar Bram en ik kennen elkaar nu al zo goed dat wij dit ook als volwassen mannen kunnen bespreken en besluiten.
Ik wil iedereen bedankt voor de support, het was leuk om jullie appjes en reacties te lezen onder het verslag. Ook het thuisfront bedankt voor alles maar bovenal natuurlijk Bram voor de gezellige 2 weken. Het blijft toch wel wat hebben om samen op pad te zijn en verschillende mede nomaden te leren kennen.
Dit was hem weer, misschien tot ooit, misschien ook niet.
Jan.
Op naar Maastricht, een stad met meer dan alleen de plaatselijke voetbalclub MVV want het heeft een lange geschiedenis achter zich. De naam stamt, volgens historici, al uit de middeleeuwen en is een afgeleide van “Mosa Trajectum” oftewel ‘Doorwaadbare plaats in de Maas’. Wij zijn er op gemak doorheen gereden en hebben zelf nog even tijd voor een koffie met kersenvlaai genomen. Je bent niet voor niets in Limburg. Hier kregen wij de aandacht van een man die zeer geïnteresseerd was in onze tocht. Hij heeft zelf de stap nog niet durven zetten en zou zelf best eens naar Santiago willen lopen. Maar het komt er maar niet van. Laten we hopen dat onze verhalen hem hebben geholpen, zo een ervaring gun je bijna iedereen wel.
Nog enkele foto’s gemaakt op de brug over de Maas en toen ging het weer verder zuidwaarts. Het was een lastige en warme rit en met de lange rit van gisteren in de benen werd het op een gegeven moment toch lastig. Terug naar huis fietsen is dan ook wel andere koek dan van Nederland naar een eindbestemming in het buitenland rijden. We waren inmiddels al in Roermond aangekomen en na overleg hebben Bram en ik besloten om het laatste stukje met de trein te doen.
Het was een opsomming van een paar punten die ons hebben besloten om dit te doen.
1. We waren bijna thuis
2. De etappe van gisteren was toch wel erg lang en zat in onze benen
3. Slapen in een tentje daar krijg ik het niet van op, maar in mijn heupen. Wat voor korte nachten zorgt.
4. De vele kilometers en warmte zijn samen geen combinatie.
Het was iets voor half vijf en nog geen paar minuten later zaten wij in de trein. Bram stapte uit in Den Bosch en moest toen nog 23 kilometer fietsen voor hij weer terug was in het altijd mooie Wijk en Aalburg. Ik stapte uit in Utrecht waar Tom mij op kwam halen en mij naar het pittoreske Langeraar terug bracht.
Al met al hebben we een leuke tocht gehad, het was weer als vanouds. De laatste dagen waren er alleen een paar te veel aan. De extra kilometers die we door omstandigheden gemaakt hebben, in combinatie met de hitte waren net de druppels die de emmer deed overlopen. Jammer maar helaas maar Bram en ik kennen elkaar nu al zo goed dat wij dit ook als volwassen mannen kunnen bespreken en besluiten.
Ik wil iedereen bedankt voor de support, het was leuk om jullie appjes en reacties te lezen onder het verslag. Ook het thuisfront bedankt voor alles maar bovenal natuurlijk Bram voor de gezellige 2 weken. Het blijft toch wel wat hebben om samen op pad te zijn en verschillende mede nomaden te leren kennen.
Dit was hem weer, misschien tot ooit, misschien ook niet.
Jan.
-
05 Augustus 2018 - 05:59
Wil:
Chapeau heren! Ook heel mooi om te zien hoe jullie aan elkaar gewaagd zijn. -
05 Augustus 2018 - 07:09
Klaas Steegstra:
Hallo Bram en Jan.
Welkom thuis , Ik heb weer genoten van jullie verslagen, als ik weer zelf op de fiets zat.
Ik dacht dat mijn fietstochten carriére over was maar het begint weer te kriebelen als ik de verslagen van jullie weer las.
Ik hoop dat mijn nieuwe knie volgend jaar weer zo goed is dat ik ook weer met mijn 71 jaar een trip zal kunnen maken.
Het gaat jullie goed en blijf me op de hoogte houden van jullie verdere expeditie's.
Groeten Klaas
-
05 Augustus 2018 - 08:24
Trudy:
Hoi mannen,
Wat een verrassing, ineens gewoon huis.
En een wijs besluit genomen op de laatste dag.
Jullie hebben genoten maar ik ook weer elke avond hoor.
Het was weer een genot om het prachtig geschreven verslag te lezen.
Maar was het thuisfront al klaar voor jullie thuiskomst??
Misschien hadden zij de slingers en bloemen etc. nog niet eens in huis.
Maar mannen KNAP gedaan weer hoor.
En...als jullie nog eens gaan ik blijf fan.
Gr. Trudy -
05 Augustus 2018 - 09:16
Jeannet En Frans:
Welkom thuis!! -
05 Augustus 2018 - 19:43
Joop En A3:
Jan en Bram
Het werd een zware rit met dit warme weer,
Blij dat jullie weer thuis zijn
Ik kon er wel eens zorgen om maken.
Maar nu weer lekker thuis A3 en Joop -
05 Augustus 2018 - 20:27
Krijn En Agaath:
Jan en Bram,
Al weer sneller thuis dan verwacht, maar wat hebben we weer genoten van jullie verslagen. Fietsen met die hitte was echt heel zwaar, dus gefeliciteerd dat jullie het weer gehaald hebben en samen zo konden genieten. Nu weer lekker genieten van het thuis zijn.
Hartelijke groetjes
Krijn en Agaath
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
