Gold Coast - Bundaberg - Hervey Bay (596 km)

22-04 Gold Coast – Noosa Heads (212km)

Om half negen stonden wij netjes bij Frank voor de deur om onze reis richting het noorden te gaan beginnen. Het heikele punt van vandaag dat moest worden overwonnen was de tolweg in Brisbane, dit betekende een stukje door de stad heen met vele stoplichten, een nadeel. Het voordeel was wel dat we hierdoor niet de lastige constructie van tolwegen betalen via het internet moet doorgaan. En een zekerder gevoel dat we geen 40dollar boete aan Jucy moeten betalen doordat we zijn vergeten om tol te betalen. Even voorbij Brisbane hebben we een tank en drinkstop gehouden bij de al bekende koffieboer, waarna de tocht werd voorgezet naar de kust van Coolum Beach.

Na een eenvoudige, doch voedzame lunch vlak bij het strand zijn we het strand even opgelopen om uit te waaien, even te zwemmen en de benen te strekken. We waren bijna bij de vlaggen aangekomen, die de Surf Lifesafing (Reddingsbrigade) neer zet als patrouillepunt en waartussen je moet zwemmen, of iedereen werd verplicht om het water uit te komen. We waren getuige van een spectaculaire redding door de Suf Lifesafing waarbij rubberboot EN helikopter werden gebruikt. Met een bootje door de hoge golven heen waren was zo makkelijk nog niet maar de stuurmanen laveerde er heel netjes tot plek van bestemming was aangekomen. De helikopter vloog laag over het water en dropte een bemanningslid in het water om de surfer, uit de zware onderstroom, in veilig water terug te laten keren. Het ging allemaal in een flits, en we zijn er nog steeds niet zeker van wat er precies aan de hand was maar we geloven alle drie dat het goed is afgelopen.

De eindbestemming van vandaag was Noosa Heads, een populaire badplaats met mooie stadjes en hippe winkeltjes en restaurantjes. Een leuk plaatsje waar we dan ook even doorheen zijn gelopen onder het motto “kijken, kijken en niet kopen”. De receptioniste van de camping genoot er zichtbaar van dat we met zijn drieën aan kwamen rijden met onze camper. Er staat dan wel ‘penthouse’ boven maar meer dan een naam is het eigenlijk niet, de vergelijking met ‘je schoonmoeder op het dak hebben’ is dan ook sneller gemaakt.

23-04 Noosa Heads - Bundaberg (262km)

Onze bijbel voor onderweg, de ANWB gids door Australië meldde dat er hier veel te beleven viel en het een mooie basis was voor mooie tochtjes in de omgeving maar dat viel een beetje tegen. Zelfs bij de lokale VVV van Bundaberg, een prachtig kantoor met mooie folders, konden ze ons niet van tips voorzien. Toen maar enkele kilometers verderop naar de kust gereden, maar daar bleek iemand grote keien te hebben neer gegooid dus van een echt strand was geen sprake.

Wel kwamen we een visser tegen die zijn mening (ongevraagd) begon te delen met ons. Hij raadde ons af om de zee in te gaan om te zwemmen want er waren grote groepen tijgerhaaien die langs dit deel van de kust heen en weer zwommen. De reden hiervoor was doordat vele schildpad eieren verplaatst werden naar dit rustige deel van de kust en de kleine schildpadjes waren het middageten van de tijgerhaaien. De schildpadden zijn normaal gezien de toeristische attractie van het gebied, maar doordat we buiten het seizoen waren konden we er niet van genieten. De enige plek waar we dan ook de schildpadden hebben gezien was het naastgelegen informatie centrum waar ze op foto’s stonden afgebeeld. Ook hierin was Bundberg niet echt een succes.

De visser zei dat hij vanochtend een schildpad gevangen had maar de geloofwaardigheid viel te betwijfelen. Zijn aanbod om de volgende dag op zee te gaan vissen naar tijgerhaaien en schildpadden voor 300 dollar hebben we dan ook maar afgeslagen. Vissen vinden wij niet erg, maar alleen als ze gebakken zijn en op ons bord liggen met een lekker sausje eroverheen.
We hadden het plan om hier 2 dagen te blijven, maar dat gaat hem niet worden, we zullen vanaf morgen dus langzaam de weg terug naar het zuiden gaan inzetten.


24-04 Bundaberg – Hervey Bay (122km)

Hoewel we ons vergist hadden in Bundaberg, we konden het niet maken om Bundaberg te verlaten zonder de rum fabriek te bezoeken. In de wijde omgeving barst het van de suikerriet velden en in 1888 was een overschot aan het restafval van suikerriet het moment om te beginnen met het stoken van rum. Sindsdien is het Bundaberg bekend om zijn rum en is het een begrip in Australië en Nieuw-Zeeland, kortom om toch een beetje te integreren in de samenleving konden we het niet laten om de rondleiding door dit heiligdom voor alcoholisten over te slaan.

Het was een interessante rondleiding waarbij vanwege veiligheidsredenen alle elektronische apparatuur of uit, of af moest. Dat was wel even lastig, want ook gehoorapparaten vallen onder elektronische apparatuur. Gelukkig was het niet alleen maar luisteren want er kon ook geproefd worden (suikerriet siroop) en de geur van rum was ook alom aanwezig. Dat is dan ook lastig, waardoor het erop lijkt dat ik, als oudste van de drie, de enige ben die de volle 100% waar voor zijn geld had doordat alle zintuigen bij mij nog werken. Dat er veel rum verkocht wordt bleek wel uit de voorraad rum die ze hadden staan, doordat er veel belasting op de rum wordt geheven door de regering (zo’n 66%) bottelen ze het niet voordat ze het verkocht hebben. De laatste stop van de rondleiding was de bar, alwaar we eindelijk de Bundaberg rum eens konden testen (eerste 2 glaasjes waren inbegrepen). Dit niet voordat Frank zijn legitimatie moest laten zien want ze dachten dat hij pas 18 of 19 was…. Brilletje? Het kan natuurlijk ook het effect van de rum zijn, je weet het niet.
De rum was niet echt sensationeel, je zal het in één keer moeten drinken want anders vind ik het niet zo lekker

Na afloop hebben wij Bundaberg achter ons gelaten en zijn we naar Hervey Bay gereden, een plaats in Australië dat de toegangsweg is naar Fraser Eiland. De rit was lang en doordat er op de toeristische routes geen picknickplaatsen staan duurde het tot net voor Hervey Bay voordat we konden lunchen. Nog geen 5 minuten verder vonden we een mooie camping met een prachtig uitzicht over de oceaan voor een prijsje dan ons ontzettend mee valt. Vandaar ook dat we niets te klagen hebben en kunnen genieten van het mooie uitzicht en het zachte geluid van golven die zich kapot slaan op het strand.

Morgen naar Fraser Eiland, hopelijk is het net zo idyllisch als de plaatjes doen vermoeden.

Jan en Agatha.

ps. De examens van Frank zijn goed verlopen.. Hij is er vrijwel zeker van dat hij ook zijn één na laatste semester goed is doorgekomen. Het is nu alleen nog wachten op de uitslag om dit gevoel te bevestigen