Arzua - Santiago de Compostela (52km)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
22 Juli 2013 | Spanje, Santiago de Compostella
We zijn er bijna maar nog niet helemaal, met dit gevoel stapten wij vanochtend op de fiets voor het laatste stukje naar Santiago de Compostela. Net als de rest van de route lag er weer een mooie route op ons te wachten die met zijn geurige eucalyptus bomen een even zo mooie geur verspreidde. Het bereiken van Santiago krijg je niet voor niets, de klimmetjes met soms stukjes van 9% volgden elkaar in rap tempo op. Het zijn van die momenten waarop je de Grote Brug als een verkeersdrempel gaat zien.
Bij binnenkomst in Santiago nog een foto gemaakt voor het plaatsnaambordje maar daar houd het nog niet op want het echte eindpunt is het stadcentrum en de prachtige kathedraal van Santiago de Compostela. Wat betreft klimmetjes wordt daar de kers op de taart geplaatst, want een laatste steile stukje van 250m moet nog overbrugd worden. Vol goede moed zijn we de uitdaging aan gegaan maar na 150 meter moest ik de pijp aan Maarten geven terwijl Bram zich al eerder opgeblazen had.
Om 12:30 reden wij vol blijdschap het plein op waar het toen al heel druk was met toeristen, fietsers en lopers. Na elkaar gefeliciteerd te hebben, de omgeving te hebben aanschouwd en enkele foto’s gemaakt te hebben besloten we om een bankje op te zoeken en van de welverdiende rust te genieten. In onze tijd op het plein kwamen we ook nog de moeder uit Baarn tegen die zat te wachten op haar mannelijke aanhang. Ze hadden net een smsje verstuurd dat ze op 26km van hun eindpunt zaten. We hebben nog even zitten praten maar de aankomst van de mannen hebben wij niet meegemaakt, we zochten liever de camping op.
Op de camping zijn we momenteel omringd door een fietsende Duitser uit Saarbrucken en een Belg met een ligfietser die nog fanatieker/gekker is dan ik. Waar dit mijn derde keer is dat ik Santiago succesvol heb bereikt is dit al zijn vijfde keer. Laten we het leven van een fietsende pelgrim maar zien als een verslaving, ik fiets dus ik leef. Hopelijk is dit excuus voor U voldoende en heb ik hiermee mijn gekte een beetje goed gemaakt. Over gekte gesproken, het feestmaal van vanavond was een bezoek aan het restaurant met de grote gele M. Om hier te komen moest men via een steile weg naar beneden lopen, dat was het moment waarop wij beiden echt konden merken dat wij er al 3 ½ weken op hebben zitten. We voelden onze benen brandden en zo af en toe hoorde je de benen schreeuwen om rust.
Nu luisteren wij (thuis) niet alleen naar onze vrouwen maar ook naar ons lichaam en ook als cadeautje naar onszelf hebben we besloten om er morgen een fietsvrije dag van te maken. In plaats van het fietsen gaan wij morgen onze credential (stempelkaart) inleveren voor een compostelaat (daarover morgen meer) en nogmaals genieten van Santiago. Dit zal niet het belangrijkste zijn want morgen zullen wij ons door het vele rusten opladen voor een laatste fietsdag. Woensdag zit er nog een tocht van 100 kilometer die ons naar het einde van de wereld; Kaap Finisterra zal brengen. Het punt waar vroeger de pelgrim zijn kleren verbrandde om zodoende het leven na de tocht met een rein geweten te kunnen starten
Of wij dat ook zullen doen is nog maar de vraag, maar dat alles is woensdag te lezen. De verhalen blijven namelijk komen tot vrijdag want dat is de dag wanneer Bram volgens de traditie de reis afsluit met zijn kant van het verhaal.
Met vriendelijke groeten van twee hele blije fietsers!
De wedstrijd is afgelopen, op naar de derde helft! ( Jaja, alweer een subtiele verwijzing naar Altior)
Hasta luego!
Bij binnenkomst in Santiago nog een foto gemaakt voor het plaatsnaambordje maar daar houd het nog niet op want het echte eindpunt is het stadcentrum en de prachtige kathedraal van Santiago de Compostela. Wat betreft klimmetjes wordt daar de kers op de taart geplaatst, want een laatste steile stukje van 250m moet nog overbrugd worden. Vol goede moed zijn we de uitdaging aan gegaan maar na 150 meter moest ik de pijp aan Maarten geven terwijl Bram zich al eerder opgeblazen had.
Om 12:30 reden wij vol blijdschap het plein op waar het toen al heel druk was met toeristen, fietsers en lopers. Na elkaar gefeliciteerd te hebben, de omgeving te hebben aanschouwd en enkele foto’s gemaakt te hebben besloten we om een bankje op te zoeken en van de welverdiende rust te genieten. In onze tijd op het plein kwamen we ook nog de moeder uit Baarn tegen die zat te wachten op haar mannelijke aanhang. Ze hadden net een smsje verstuurd dat ze op 26km van hun eindpunt zaten. We hebben nog even zitten praten maar de aankomst van de mannen hebben wij niet meegemaakt, we zochten liever de camping op.
Op de camping zijn we momenteel omringd door een fietsende Duitser uit Saarbrucken en een Belg met een ligfietser die nog fanatieker/gekker is dan ik. Waar dit mijn derde keer is dat ik Santiago succesvol heb bereikt is dit al zijn vijfde keer. Laten we het leven van een fietsende pelgrim maar zien als een verslaving, ik fiets dus ik leef. Hopelijk is dit excuus voor U voldoende en heb ik hiermee mijn gekte een beetje goed gemaakt. Over gekte gesproken, het feestmaal van vanavond was een bezoek aan het restaurant met de grote gele M. Om hier te komen moest men via een steile weg naar beneden lopen, dat was het moment waarop wij beiden echt konden merken dat wij er al 3 ½ weken op hebben zitten. We voelden onze benen brandden en zo af en toe hoorde je de benen schreeuwen om rust.
Nu luisteren wij (thuis) niet alleen naar onze vrouwen maar ook naar ons lichaam en ook als cadeautje naar onszelf hebben we besloten om er morgen een fietsvrije dag van te maken. In plaats van het fietsen gaan wij morgen onze credential (stempelkaart) inleveren voor een compostelaat (daarover morgen meer) en nogmaals genieten van Santiago. Dit zal niet het belangrijkste zijn want morgen zullen wij ons door het vele rusten opladen voor een laatste fietsdag. Woensdag zit er nog een tocht van 100 kilometer die ons naar het einde van de wereld; Kaap Finisterra zal brengen. Het punt waar vroeger de pelgrim zijn kleren verbrandde om zodoende het leven na de tocht met een rein geweten te kunnen starten
Of wij dat ook zullen doen is nog maar de vraag, maar dat alles is woensdag te lezen. De verhalen blijven namelijk komen tot vrijdag want dat is de dag wanneer Bram volgens de traditie de reis afsluit met zijn kant van het verhaal.
Met vriendelijke groeten van twee hele blije fietsers!
De wedstrijd is afgelopen, op naar de derde helft! ( Jaja, alweer een subtiele verwijzing naar Altior)
Hasta luego!
-
22 Juli 2013 - 22:15
Jeannet:
GEFELICITEERD, jullie hebben het weer "geflikt", GROTE KLASSE!!!!!
Jeannet. -
22 Juli 2013 - 22:26
Nel:
Van Harte Gefeliciteerd met deze Superprestatie en geniet van de 'rust'... -
22 Juli 2013 - 22:49
Ellis Gubbels:
Tsja...deze prestatie kan ook ik niet zomaar voorbij lezen. Jan en Bram, van harte gefeliciteerd met deze prestatie. Ook pap en mam (Ton en Dien) hebben de laatste twee dagen dezelfde route afgelegd. Van Samos naar Arzua en van Arzua naar Santiago. Vanmiddag om 13.00u kreeg ik een berichtje dat ze gearriveerd waren. Jammer genoeg na 10 km. extra op hun laatste fietsdag...de zandweggetjes leken zoveel op elkaar, dat ze zich 10 km verfietst hadden...!
Knap gedaan! Chapeau! -
22 Juli 2013 - 23:18
Aria De Ruiter:
Wat een prestatie mannen !! Van harte gefeliciteerd daarmee. Staat vast heel goed op je CV. We hebben weer meegefietst op jullie schouder en genoten van het dagelijks verslag.
Geniet lekker van morgen, laad de batterij maar even op, dan moet de klus woensdag ook lukken.
Met een hartelijke groet uit een nog steeds zonnige Vlijt,
Rob en Arja -
22 Juli 2013 - 23:46
Margret:
Gefeliciteerd mannen, een geweldige prestatie!
Groeten van de achterburen.
-
23 Juli 2013 - 00:38
Wil:
Gefeliciteerd hoor!!
Zo te lezen zijn de spieren flink verzuurd en schreeuwen om rust.
Rust lekker uit en maak er nog een paar mooie dagen van. XXX -
23 Juli 2013 - 11:51
Marleen:
Proficiat dat jullie het gehaald hebbe, ik heb juist Huub aan de lijn gehad en die komt vandaag aan ,hij vertrekt zaterdag overdag naar huis met het vliegtuig.
gr van uit belgië en misschien tot ooit -
23 Juli 2013 - 13:30
Henk En Tineke:
Jan en Bram gefeliciteerd!!!!
Geniet vandaag van jullie rustdag en wij wensen jullie morgen een fijne fietstocht toe.
Groeten,
Henk en Tineke -
23 Juli 2013 - 16:53
Marco:
Goed bezig Jan, en Bram natuurlijk!
Mooie verhalen weer om te lezen, bedankt! Ook voor Frenky Sweetmilk natuurlijk.
Ik ben zelf afgelopen zondag aangesloten bij het Langeraarse peloton, dus wellicht zie ik jou daar ook nog een keer de kar trekken!
Succes nog de laatste dagen! -
23 Juli 2013 - 19:05
Gerrit W:
Gefeliciteerd mannen met jullie prestatie, of nu drie keer is of een keer het blijft bijzonder, ik zou zeggen geniet nog van de laatste dagen, en ik zie Jan wel weer in Holland!!
Groeten Gerrit W. -
23 Juli 2013 - 22:31
Fatima Koeleman:
Lief oud gebouw,
Estou no meu jardim a ler as tuas aventuras com muito orgulho. Continua e nao olhes para tras. E quando chegares aqui vamos brindar com uma cervejinha. Sempre para a frente e diverte-te. Estas palavras tambem Sao dedicadas ao teu colega. Beijinhos -
26 Juli 2013 - 23:39
Trudy Van Kessel:
Hoi J en B,
Nu mannen van Harte hoor met deze mijlpaal.
Helaas waren wij even niet thuis, en ja ZO modern zijn wij ook nog niet, dus kon even niet reageren op jullie verhaaltjes.
Grote klasse weer hoor.
Je ziet als je de pedalen maar laat draaien dan kom je vanzelf in Compastela.
Ben wel benieuwd wat jullie hebben meegekregen van het trein ongeluk.
Adios van een petit, grote fan van jullie,
Senorita Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
