Wanlin - Florenville (89km)

Dat Bram meer is dan een goede fietser en een gezellige fietsmaat liet hij gisterenavond even zien. De voorrem van een dame die met haar dochter aan het fietsen was deed het niet meer, en aangezien dat een levens gevaarlijke situatie is, moest het toch echt gemaakt worden. Gelukkig heeft Bram ook de kwaliteiten van een fietsenmaker, en heeft hij het keurig gerepareerd.

Het was een koude nacht en vanmorgen was het ook maar 8 graden. Dat noemt men dan zomer, maar voor een goede start zien wij het toch liever nog een graadje of 10 warmer. Doordat we in de Belgische Ardennen fietsen zijn er weinig stukken die we echt vlak kunnen noemen. Het was een constante aaneenschakeling van klimmetjes en afdalingen over soms slechte stukken en onverharde wegen. Oplettendheid was dus gewenst, en dat ging verder dan kijken naar de weg die voor ons lag want bijna was ik Bram weer kwijt (na Oostenrijk, vorig jaar), die in zijn enthousiasme bijna aan een afdaling was begonnen. Gelukkig kon ik hem de klim terug omhoog besparen en bleven we op het goede pad onze weg vervolgen.

In Bertrix aangekomen was de hele stad afgezet voor een muziek festival, we hebben nog geprobeerd de bewaking om te praten maar…. Helaas. Onze charmes mochten helaas niet baten en we moesten toch een paar extra kilometers om Bertrix heen maken. Deze paar extra kilometers waren natuurlijk teveel van het goede, en zodra we weer terug op de route waren konden we de aantrekkingskracht van een fruit sorbet niet weerstaan. Tenminste, dat was natuurlijk onze manier om het goed te praten.

Na 89 kilometer hebben wij ons kamp opgeslagen op een grote camping aan de Semois dat alles erop en eraan heeft. Inderdaad, wij verwennen onszelf wel. Maar zoals een wijs man ooit zei: “Elke voordeel heb ze nadeel’, want morgen staat ons vanaf de start gelijk een klimmetje van minstens 11% te wachten. Als het niet meer is. Morgen zullen wij België achter ons laten en steken we de grens naar Frankrijk over.

Au revoir.