Fontenoy-le-Chateau - Soing-Cubry-Charentenay 77km

Dat hebben wij dan weer, al het brood was op!. Nu rijden wij niet weg op een lege maag vanwege onze angst om de man met de hamer tegen te komen, dus werd er rustig op de bakker gewacht die keurig om 8 uur de camping bevoorrade met het brood van de dag. Na genoeg energie tot ons genomen te hebben reden we om 8:40 van de camping af. De eerste paar kilometers van vandaag waren in een dalende lijn richting Fontenoy, het was de afdaling van het klimmetje dat we gisteren op het eind van onze rit zo verafschuwde. Het was de start van een dag dit ons over een golvend landschap met vele vervelende klimmetje en prachtige bossen richting Saint-Remi bracht. U weet wel, de Remi van alleen op de wereld. Nu is een fietsende nomade nooit alleen, dus samen met Bram vervolgde we de weg richting het dal van de Saone.

Voordat we konden genieten van de vlakke wegen langs de waterkant, moesten we eerst een paar stevige klimmetjes overwinnen. Het goede ontbijt van vanochtend moest bijgevuld worden, dus in Port-sur-Saone zijn we even wezen winkelen. Hiervoor moesten we ons wel een weg door de drukte heen banen, maar ja, zonder goed eten kan een fietser natauurlijk niet. De drukte van het dorpsleven werd al snel omgewisseld voor de rust en stilte langs de Saone. We vonden een mooi bankje langs de rivier alwaar we genoten van onze lunch en de enkele boot die zo af en toe voorbij kwam. Afgezien van de enkele boot was het niets dan lucht en stilte die ons vergezelde, geen enkele fietser of wandelaar die deze rust ook kwam verstoren.

Bij Soing (en nog 2 Frans klinkende namen) werden we voor de keuze gesteld: Fietsen we nog 40km verder naar de volgende camping over dit fietspad van deels asfalt, deels gravel of stoppen we bij deze Muncipal camping die op een steenworp afstand van de Saone ligt. Met 40 graden op de thermometer was de keuze dan ook snel gemaakt. Hoewel het pas 15.15 was, vonden we het welletjes geweest voor vandaag en besloten we om ons kamp hier op te slaan. Het is en blijft tenslotte vakantie, en we zijn nou niet van plan om onszelf over de kop te fietsen.

Op de camping aangekomen werden we begroet door mensen uit Hillegom die ons een biertje aanboden. Men zegt wel dat het crisis is, maar het gratis bier lijkt ons wel om de oren te vliegen. Daar zal dan misschien ook wel een logica achter zitten. Na een uurtje gezellig kletsen (zonder goocheltrucs), even boodschappen gedaan, wat opgefrist en na het koken van de ultieme wielermaaltijd, pasta genieten we nu van een mooie avond. Inderdaad, dit is nu vakantie.

Als laatste willen we Frans nog even feliciteren met het voltooien van zijn fietstocht naar Oostenrijk en terug. Een prachtige prestatie en: Welkom bij de club!

Tot morgen