Tournai - Honnecour-sur-Escaut (90km)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
29 Juni 2013 | Frankrijk, Honnecourt-sur-Escaut
Zomer, zomer.. zomer.. Nou daar was gisterenavond vrij weinig van te merken. Het begon met één druppeltje, het werden er steeds meer en pas aan het begin van de ochtend was het eindelijk weer droog. Gelukkig maar, want dat fietst een stuk prettiger. Daarom stapten wij vanochtend weer met een glimlach op de fiets om al snel de kathedraal van Tournai te mogen aanschouwen. Een erg indrukwekkende kathedraal, maar helaas was het nog te vroeg om hem van binnen te aanschouwen.
Fietsen is vooruit kijken, (Geen speld tussen te krijgen!) dus toen we na het volgen van de Schelde in Bruyelle kwamen belsoten we om inkopen voor twee dagen te doen. Je weet namelijk nooit hoe het zit met de zondagsrust in Frankrijk. Ons ingeslagen proviand smokkelden we netjes de Frans / Belgische grens over bij het plaatsje Rumegies. We knepen hem wel even toen we een oud grenswachtershuisje zagen staan, we knepen hem nog ietsje meer toen we er nog een Gendarme voor zat ook. Maar, gelukkig bleek het een herinnering aan oude tijden te zijn, dus na het maken van een foto overschreden we de grens zonder problemen.
Het leek een dagje te worden zonder veel verhalen, maar dat veranderde in Cambrai. Aan het einde van een afdaling stond ik even op Bram te wachten, ik zag hem in de verte al aankomen en besloot alvast de rotonde linksaf te nemen. Ik zie Bram de rotonde nog op draaien maar vijf tellen later is Bram verdwenen als sneeuw voor de zon. In de hoop Bram weer terug te zien ben ik omgekeerd richting de rotonde, maar geen Bram. Toen maar richting het centrum gereden, maar ook daar Bram niet kunnen vinden. Een telefoontje naar Bram leverde op dat hij al drie, inderdaad DRIE, dorpen verderop was. Aangezien ik de beroerdste niet ben, ben ik Bram achterna gereden maar eenmaal aangekomen was Bram nog steeds nergens te bekennen. Gelukkig was onze eindplaats al in de buurt dus na een volgend telefonisch contact met Bram besloot ik al richting Honnecourt-sur-Escaut te rijden en voor de tent op Bram te wachten.
Tegelijk met een Deense pelgrim kwam ik in mijn eentje de camping op rijden, hij is bezig met een rondje Europa van 4000 kilometer, en we hebben een tijdje staan praten over onze bestemmingen en fietsen. Daarna op mijn gemak mijn tentje opgezet en zitten te genieten van het goede weer. Anderhalf uur later (!) kwam Bram met zijn fiets eindelijk aan zetten. Volgens Bram kon hij door zijn kleurenblindheid het juiste streepje op zijn GPS niet zien maar daar geloof ik niet veel van. Ik weet zeker dat hij krijtstrepen op een witte muur ook ziet, dus daar kan het in mijn ogen niet aan liggen. Een tip om dit in de toekomst te voorkomen kregen we van twee fietsers uit Alkmaar die momenteel ook op de camping staan. Die hebben twee scheidsrechtersfluitjes bij hun en als ze elkaar kwijt zijn blazen ze op het fluitje. Helaas zijn we die vergeten.
Alles is gelukkig weer koek en ei, we zijn weer samen en morgen gaan we gewoon gezamenlijk weer verder. Maar waar het nou precies fout is gegaan zal voor altijd een vraag blijven.
Au demain!
Fietsen is vooruit kijken, (Geen speld tussen te krijgen!) dus toen we na het volgen van de Schelde in Bruyelle kwamen belsoten we om inkopen voor twee dagen te doen. Je weet namelijk nooit hoe het zit met de zondagsrust in Frankrijk. Ons ingeslagen proviand smokkelden we netjes de Frans / Belgische grens over bij het plaatsje Rumegies. We knepen hem wel even toen we een oud grenswachtershuisje zagen staan, we knepen hem nog ietsje meer toen we er nog een Gendarme voor zat ook. Maar, gelukkig bleek het een herinnering aan oude tijden te zijn, dus na het maken van een foto overschreden we de grens zonder problemen.
Het leek een dagje te worden zonder veel verhalen, maar dat veranderde in Cambrai. Aan het einde van een afdaling stond ik even op Bram te wachten, ik zag hem in de verte al aankomen en besloot alvast de rotonde linksaf te nemen. Ik zie Bram de rotonde nog op draaien maar vijf tellen later is Bram verdwenen als sneeuw voor de zon. In de hoop Bram weer terug te zien ben ik omgekeerd richting de rotonde, maar geen Bram. Toen maar richting het centrum gereden, maar ook daar Bram niet kunnen vinden. Een telefoontje naar Bram leverde op dat hij al drie, inderdaad DRIE, dorpen verderop was. Aangezien ik de beroerdste niet ben, ben ik Bram achterna gereden maar eenmaal aangekomen was Bram nog steeds nergens te bekennen. Gelukkig was onze eindplaats al in de buurt dus na een volgend telefonisch contact met Bram besloot ik al richting Honnecourt-sur-Escaut te rijden en voor de tent op Bram te wachten.
Tegelijk met een Deense pelgrim kwam ik in mijn eentje de camping op rijden, hij is bezig met een rondje Europa van 4000 kilometer, en we hebben een tijdje staan praten over onze bestemmingen en fietsen. Daarna op mijn gemak mijn tentje opgezet en zitten te genieten van het goede weer. Anderhalf uur later (!) kwam Bram met zijn fiets eindelijk aan zetten. Volgens Bram kon hij door zijn kleurenblindheid het juiste streepje op zijn GPS niet zien maar daar geloof ik niet veel van. Ik weet zeker dat hij krijtstrepen op een witte muur ook ziet, dus daar kan het in mijn ogen niet aan liggen. Een tip om dit in de toekomst te voorkomen kregen we van twee fietsers uit Alkmaar die momenteel ook op de camping staan. Die hebben twee scheidsrechtersfluitjes bij hun en als ze elkaar kwijt zijn blazen ze op het fluitje. Helaas zijn we die vergeten.
Alles is gelukkig weer koek en ei, we zijn weer samen en morgen gaan we gewoon gezamenlijk weer verder. Maar waar het nou precies fout is gegaan zal voor altijd een vraag blijven.
Au demain!
-
29 Juni 2013 - 22:20
Nel:
Wat een verhaal, jammer dat zo'n GPS niet zegt 'keer om astublieft'! Dat hoorden wij 'vroeger' op vakantie het vrouwtje van de tom-tom in de auto regelmatig zeggen. 't Was meteen het einde van de discussie....
Maar bij jullie is het zo ook alweer 'koek en ei'!
Welterusten! -
29 Juni 2013 - 23:47
Trudy Van Kessel:
Bonjour J en B,
Eigenlijk zijn jullie dus gewoon een stelletje smokkelaars.
En Jan jij wil zeker zeggen dat jij soms wat harder fietst als Bram, want ik las het goed: je stond op Bram te wachten.
Bram ook niet gek die denkt ik zal hem nog wat langer laten wachten ik ga gewoon alleen gauw verder. Maar dat ging dus een beetje fout. Moet kunnen hoor Bram! Jan weet overal de weg en komt dus toch wel op de camping.
Maar verder gaat het lekker als ik het zo lees.
Geniet van al het mooie wat je ziet.
Zondag voor jullie geen rustdag denk ik dus :Laat de pedalen maar weer draaien en gaan en blijven gaan.
Enne ook mijn groetjes aan jullie Agatha en Nel
Au revoir Trudy
-
30 Juni 2013 - 11:03
Krijn En Agatha:
Hoi Jan en Bram,
Geweldig om jullie verhalen weer te kunnen volgen. Nedeland uit, België door en nu al weer in Frankrijk. Het worden wel elke dag minder kilometers, laten we hopen dat er ook weer een stijgende lijn wordt ingezet, want anders is de weg nog langer.
Heel veel plezier in het fietsen en laten we hopen op mooi zomerweer.
Groetjes van Krijn en Agatha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
