El Acebo - Tríacastela (96 km)
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
29 Juli 2017 | Spanje, Tríacastela
Een goed ontbijt een goede start, nou dat heb ik tijdens alle fietstochten zelf natuurlijk ook wel geleerd. Nu wil ik niet weer over de prijs beginnen maar voor 4 euro per ontbijt is het sowieso een goed ontbijt. We stonden klaar voor de start toen Bert en Thea aan kwamen fietsen. Ze konden gisteren de top niet halen en hebben in een hotel geslapen.
Het ging bergaf dus de snelheid zat er goed in vanaf het begin maar in Molinasca was er waarschijnlijk een autorace waar de snelheid nog hoger lag onder sommige autobestuurders. Er was één gek die eerst mij bijna omver reed en later Marc. Of het een straatrace was of ze op weg waren naar het circuit weet ik niet maar moet ondanks de schrik zeggen dat het wel leuke scheurkarretjes waren.
In Ponferrada was weer genoeg te zien waardoor Salvatore zijn camera weer tevoorschijn haalde. Wat ondere op camera kwam was het kasteel van de Tempeliers uit de 12de eeuw die een geschenk voor Ponferrada was om de pelgims te beschermen. Nou dat is ze gelukt want Salvatore kwam even later bijna onder een auto, viel wel maar is er met een gekneusde arm, een zere knie en een blauwe teen goed vanaf gekomen. Ik zei: “je bent een bikkel”, nu blijkt dat een woord te zijn die ze niet in het Italiaans hebben dus toen ik het hem had uitgelegd zei hij: “Nee jij bent een bikkel”.
In Villafrance de Bierzo hebben we een stop gehad om uitgerust aan de klim te beginnen. Voor ons lag namelijk een 30 kilometer lange klim naar de Cebreiro, steeds langs de snelweg A6 fiets je naar boven tot de top rond 1500 meter hoogte. Zelf heb je geen last van de A6 want de oude N weg waar wij op fietsten ligt een stuk hoger. Tijdens het klimmen kijk je af en toe wel eensjaloers naar die mensen in de auto, toch blijft het fietsen en afzien super om te doen. Een heel stuk voor de top stonden Bert en Thea even uit te blazen, dat was natuurlijk een mooi excuus om ze even een hart onder de riem te steken, en zelf even te stoppen en een praatje te maken. Of dat de correcte volgorde is laat ik in het midden.
Het was Warm vandaag, zo warm dat het dus met een hoofdletter geschreven mag worden dus in het kleine plaatsje Pedrafita do Ceibero hebben we ons vochtpeil en vochtvoorraad bijgevuld en een waterijsje genomen ter afkoeling. Een druppel op een gloeiende plaat want na Pedrafita (1100m boven zeeniveau) moesten wij nog naar de top wat rond de 1500 meter is. Gelukkig was er daarna nog de afdaling waar we desondanks de tegenwind snel beneden waren.
In Triacastela hadden wij de pech dat alle refugies vol zaten, en dat terwijl je er toch heel wat hebt. Toen maar gezocht naar een hotelletje, de jongens wilden afdingen maar daar trapte ze niet in. Desondanks kan ik er mee leven dat we met zijn drieën maar 50 euro moesten betalen. Vind ik wel een aardig prijsje.
We zitten nu bij een gezellig restaurantje om het menu van de dag uit te proberen. Zo moeten wij natuurlijk zowel in de ochtend en avond goed eten om zo topfit te blijven voor morgen. Het is nu nog rond de 150 kilometer naar Santiago de Compostela, nog 2 dagen dus, we zijn er bijna!
Hasta Manana
Het ging bergaf dus de snelheid zat er goed in vanaf het begin maar in Molinasca was er waarschijnlijk een autorace waar de snelheid nog hoger lag onder sommige autobestuurders. Er was één gek die eerst mij bijna omver reed en later Marc. Of het een straatrace was of ze op weg waren naar het circuit weet ik niet maar moet ondanks de schrik zeggen dat het wel leuke scheurkarretjes waren.
In Ponferrada was weer genoeg te zien waardoor Salvatore zijn camera weer tevoorschijn haalde. Wat ondere op camera kwam was het kasteel van de Tempeliers uit de 12de eeuw die een geschenk voor Ponferrada was om de pelgims te beschermen. Nou dat is ze gelukt want Salvatore kwam even later bijna onder een auto, viel wel maar is er met een gekneusde arm, een zere knie en een blauwe teen goed vanaf gekomen. Ik zei: “je bent een bikkel”, nu blijkt dat een woord te zijn die ze niet in het Italiaans hebben dus toen ik het hem had uitgelegd zei hij: “Nee jij bent een bikkel”.
In Villafrance de Bierzo hebben we een stop gehad om uitgerust aan de klim te beginnen. Voor ons lag namelijk een 30 kilometer lange klim naar de Cebreiro, steeds langs de snelweg A6 fiets je naar boven tot de top rond 1500 meter hoogte. Zelf heb je geen last van de A6 want de oude N weg waar wij op fietsten ligt een stuk hoger. Tijdens het klimmen kijk je af en toe wel eensjaloers naar die mensen in de auto, toch blijft het fietsen en afzien super om te doen. Een heel stuk voor de top stonden Bert en Thea even uit te blazen, dat was natuurlijk een mooi excuus om ze even een hart onder de riem te steken, en zelf even te stoppen en een praatje te maken. Of dat de correcte volgorde is laat ik in het midden.
Het was Warm vandaag, zo warm dat het dus met een hoofdletter geschreven mag worden dus in het kleine plaatsje Pedrafita do Ceibero hebben we ons vochtpeil en vochtvoorraad bijgevuld en een waterijsje genomen ter afkoeling. Een druppel op een gloeiende plaat want na Pedrafita (1100m boven zeeniveau) moesten wij nog naar de top wat rond de 1500 meter is. Gelukkig was er daarna nog de afdaling waar we desondanks de tegenwind snel beneden waren.
In Triacastela hadden wij de pech dat alle refugies vol zaten, en dat terwijl je er toch heel wat hebt. Toen maar gezocht naar een hotelletje, de jongens wilden afdingen maar daar trapte ze niet in. Desondanks kan ik er mee leven dat we met zijn drieën maar 50 euro moesten betalen. Vind ik wel een aardig prijsje.
We zitten nu bij een gezellig restaurantje om het menu van de dag uit te proberen. Zo moeten wij natuurlijk zowel in de ochtend en avond goed eten om zo topfit te blijven voor morgen. Het is nu nog rond de 150 kilometer naar Santiago de Compostela, nog 2 dagen dus, we zijn er bijna!
Hasta Manana
-
29 Juli 2017 - 23:06
Trudy Van Kessel:
Hoi Fietsers, mag nu toch wel weer schrijven.
Het gevaar zit bij ons in een klein hoekje maar...bij jullie toch wel op een hoge berg.
Maar nog steeds allemaal op de fiets dus. Kijk uit en wees voorzichtig moet ik jullie toch even meegeven.
En zoals jullie zeggen het is Warm met een hoofdletter heet dat bij ons ZWEETHEET.
Jullie zouden graag even bij ons in de regen komen staan, want het komt af en toe met bakken uit de hemel.Maar ja volmaakt zal het wel nooit worden.
En leuke plaatsnaam Villafrance Bierzo als je Villafrance du Vin tegenkomt moet je het zeggen dan kom ik ook even langs.
Nu idd eind in zicht . Hoop dat de daghap heeft gesmaakt.
Maar zoals Agatha Gadverdamme kan koken daar kunnen die Spanjaarden natuurlijk niet aan tippen!!
Dus lekker slapen maar en morgen brengt elke trap weer dichterbij Santiago.
Gr. Trudy -
30 Juli 2017 - 07:48
Wil:
Blijkbaar hebben jullie beschermengeltjes, houden zo!!! -
30 Juli 2017 - 10:20
Henk En Tineke:
Hallo Jan,
De laatste loodjes, zet hem op!
Henk en Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
