Inur - Haybes (117 km)

We zaten om 7 uur al weer op het zadel om het hete weer iets voor te blijven. Een strijd die we niet konden winnen natuurlijk maar dat was ook deels vanwege de route. We waren nets van de route af en om terug op de Maas route te geraken moesten we terug over een klimmetje van 15% over een drukke weg waar vrachtwagens langs je heen denderen. Bij Moezon kwamen we terug op de route en was het aardig vlak fietsen, en voordat we het wisten waren wij de steden Sedan en Charleville Mezieres zo voorbij.

Gisteren had ik contact gehad met mijn zus Wil die samen met Kees van Dam een georganiseerde Maas fietstocht aan het rijden is. Ze rijden elke dag een etappe en vandaag was hun finishplaats Haybes. En omdat het vandaag wel erg soepeltjes liep is dat ook ons doel van vandaag geworden, dat extra uurtje á twee dat kon er nog wel bij. In het metaalstadje Bogny Sur Meuse was het tijd voor een pauze en viel de keuze op een lekkere salade met een coupe Melba. Er zaten 7 Nederlandse fietsers waarvan ik dacht dat het wel reisgenoten van Wil en Kees kon zijn, dus Wil kon er niet ver vanaf zijn. Gelijk mijn zus gebeld of ze al in Haybes waren, en dat waren ze al.

De laatste kilometers verliepen ook snel en soepel, mede vanwege de route maar ook omdat Wil ons op stond te wachten in Haybes. Die paar kilometer waren zo erg niet, en Bram had er gelukkig ook geen moeite mee. Haybes was bijna geheel verwoest tijdens de oorlog maar vandaag reden we een mooi, pittoresk Haybes binnen en op het terras van Hotel-Restaurant Saint Hubert zaten Wil en Kees. Gezellig even met hen een paar biertjes gedronken waar later ook hun reisgenoten bij kwamen maar na een uurtje moesten wij naar de camping.

En wat hebben wij toch een mooi plekje voor vandaag. Alleen een fietspad staat tussen ons en de Maas in, hadden we nu maar een hengel meegenomen. Vlak bij ons staat een hele gezellige Belgische zwemleraar die wel om een praatje verlegen zat en wij zijn niet te beroerd om wat terug te zeggen. Hij is met zijn racefiets aan het touren en wou ook alles van ons rondje en vroegere ritjes weten. Als hij dan ook nog een biertje aanbiedt dan is het gelijk al goed en gezellig.

Een mooi einde van de dag, al was de Franse buurman die in het Nederlands maar met een dikke Franse tongval ‘eet smakelijk’ zei ook wel een klein hoogtepunt. Jaja, een kinderhand is snel gevuld.

Kijken of wij morgen ook zoveel geluk kunnen vinden.

Tot morgen!