Arnhem - Wesel (94km)

Uitslapen tijdens onze fietstocht, het is niet iets wat we vaak doen want ook bij ons heeft de morgenstond goud in de mond. Maar als de receptie van de camping pas om 9 uur open gaat dan is men natuurlijk verplicht om zich nog even om te draaien.

Iets later dan gewoonlijk lieten wij Arnhem achter ons en het leek Bram en mij wel leuk om even op bezoek te gaan bij onze Henk en Tineke. Dat dit zou betekenen dat we even van de route af moesten wijken namen we voor lief want ook bij ons is bekend dat het bij Henk en Tineke altijd gezellig is. We kunnen niet anders zeggen dat wij weer vreselijk verwend zijn geweest, koffie, een lekker gebakje, broodje gezond, een lunch pakket voor onderweg en een overdosis aan gezelligheid. Goe(d) Et(e)n dus, namens ons beide nogmaals bedankt!

Als kers op de taart zijn we in Didam (Diem voor intimi) met Henk als gids nog even naar de Hema geweest. Dit omdat Bram zijn Ipad kabel vergeten had en ik hem niet had meegenomen. Zonder dat zijn we natuurlijk niets meer tegenwoordig. Na Didam achter ons gelaten te hebben ging het met een goed gevoel en een volle buik via ’s-Heerenberg richting Emmerich en dus Duitsland. Emmerich is ook het punt waarop de Rijn Nederland verlaat maar wij hebben ‘ der Rhein ’ pas in Rees gezien toen we over de Rijnpromenade flaneerden.

In Bienen ging de meegegeven lunch van Tineke (Sorry Henk) er goed in en hebben we op het bankje bij het kerkje weer lekker gegeten. Bram aan de rechterkant van het bankje, ik aan de linkerkant. Als afsluiter zijn we nog op een terras gaan zitten en een halve liter cola gedronken, hier doen ze dus niet zo zuinig aan met de één slok weg 0,2 liter flesjes. Daarna was het eigenlijk al tijd om door te fietsen naar de camping in Wesel, een camping die vast zal toebehoren aan de Burgemeester van Wesel – wesel – wesel …. (Juist ja,) want die is me toch een partij groot. En het goed nieuws is ook nog dat dit, vergeleken met de camping van gisteren tegen een schappelijk prijsje is.

We hebben onze tentjes ergens ver weg bij de ingang staan naast een echtpaar dat ook graag fietst. Het was dan ook niet meer dan logisch dat de vraag kwam waar onze rit naar toe ging maar mijn antwoord in het Algemeen Plat Langeraars leidde tot een kleine miscommunicatie. Hij dacht dat Bayreuth, Beiroet was en zei dat hij daar ook naar toe gefietst was, nu hebben we het dus niet over het Duitse Beiroet maar het Libanese Beiroet. Dat verzin je niet!
Hij fietst zo af en toe ook nog eens 300 kilometer op een dag, maar goed hij is ook een maandje jonger dan dat ik ben dus zo gek is dat nog niet. Hij had nu met zijn vrouw vanaf de camping hier een tourtje gedaan en morgen pakt hij de racefiets naar Bennekom terwijl zijn vrouw de auto mee terug neemt. Het is soms ook wel goed om te zien dat er nog grotere ‘ fietsmaloten ‘ zijn dan ons.

Vandaag maar genoten van een menuutje van de chef. Dat was twee vliegen in één klap want omdat we op ongeveer 500 meter van de receptie staan en men alleen bij de receptie kan douchen namen we dat ook gelijk maar mee.
De fiets weer even van stal gehaald, handoekje, schone onderbroek en toilettasje mee en daar ging het richting het avondeten. Het was een eerlijk Duits gerecht met varkensvlees en weet ik nog wat meer, maar lekker was het wel.

Nu nog even genieten van een mooie zomeravond voor ons tentje.

Morgen gaat het weer verder op richting Beiroet euhm Bayreuth.