Vouvray - Chatellerault (103km)

Het was vanochtend eerst nog 8 kilometer voordat we weer terug op de route waren en de laatste etappe met Peer officieel konden starten. Eerste stop van de dag: Tours, en ook al waren we pas minder dan 10 kilometer onderweg het was een goede reden om een stop in te lassen.

De kathedraal van Tours nodigde namelijk uit om eens van binnen bezocht te worden en Huub moest zijn credential kaart voor Santiago laten stempelen. Zo’n credential kaart is een officiële stempelkaart waardoor ze in Santiago de Compostela kunnen zien dat je de route ook echt volbracht hebt, maar ze zijn op meerdere plekken te koop en Bram en ik kopen hem pas aan de voet van de Pyreneeën in Saint-Jean-Pied-de-Port. Na de gebruikelijke oeh’s en aaah’s was het tijd om Tours achter ons te laten en op te gaan naar de volgende bestemming.

Net voor Veigne was daar alweer een route barree die ons gisteren ook al zo in de weg zat. Peer en Huub hebben nog geprobeerd om, door middel van hun charmes, Bob de Bouwer ervan te overtuigen dat wij het wel konden maken maar helaas; wij mochten het niet maken. Het zou te gevaarlijk zijn en daarom moesten wij maar omrijden. Bob wees ons weer in de goede richting en na 10 extra kilometers waren we terug op onze route.

In Nouatre was het Kleenex moment van de dag aangebroken, in een barretje en onder het genot van een biertje / cola namen we afscheid van Peer. Net als in Hollywood films was er wel wat drama aanwezig (lichtelijk overdreven), Peer wilde namelijk in zijn jeugdige overmoed gelijk doorrijden naar zijn eindpunt maar wij hebben alles gedaan om dat uit zijn hoofd te praten. Het was namelijk al 16:00 en met nog 100km te gaan had hij het wel erg laat moeten maken, dan was een camping in de buurt van Nouatre een beter idee voor Peer. Gelukkig mocht ik van de bardame ook nog even op de website kijken en alle reacties aanschouwen.. erg leuk dat het zo goed bekeken wordt en zoveel mensen meeleven, hopelijk zal Altior dat ook merken.

Zonder onze tolk, maar met Huub, ging het verder richting de muncipal camping van Dange-saint-Romain. Helaas bleek hier dat de recessie ook had toegeslagen, het gras was netjes gemaaid maar het toilet was dusdanig vies dat we besloten om een volgende camping op te zoeken. Deze volgende camping lag 17 kilometer verderop en ook nog aan het spoor (hoe laat is het? Goh dan is het zeker de trein van … zo en zo laat …) maar dat mocht de pret niet drukken. Het was toen ondertussen ook al na zevenen waardoor we besloten dat deze camping meer dan goed genoeg was en het tijd was voor ons avondeten.

Morgen laten we de kilometers weer lekker onder onze banden verder gaan.

A demain!