Belorado - Castrojeriz
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
16 Juli 2013 | Spanje, Tabanera
De refugio van gisterenavond was ons qua gezelligheid en eten dusdanig goed bevallen dat we ook het ontbijtje mee pakten die de ontzettend aardige dames voor ons pelgrims hadden klaargemaakt. Net als gisteren gebeurde dit ook met de familie uit Baarn waardoor het een herhaling was van ons gezellig samenzijn van gisterenavond.
Het eerste mikpunt van vandaag was Burgos en om daar te komen moest er eerst een stevige klim van 7 kilometer bereikt worden waarbij de top op 1150 meter hoogte lag. Vanaf het begin ging het al vals plat omhoog waardoor we vanaf minuut één klaarwakker waren en ook al een beetje aan het afzien waren. Het boekje liet ons 15 kilometer omrijden, maar aangezien ik overal de weg weet besloten we om de binnendoor route te kiezen. Bovenop de top stonden we net onze regen/windjasjes aan te doen toen Ton + Dien ook de top bereikten. Een gezellig weerzien met de leden van Tourclub Le Velo en nadat de nodige woorden over en weer gewisseld waren gingen wij allen onze eigen weg.
Vlak voor Burgos stond de grote camion van Paul langs de weg en ook deze keer stopten wij en werden de handjes geschud en woorden gewisseld. Het leek net een zondagmiddag bij Altior maar deze keer bleef ik niet te lang hangen en al snel bereikten we de wandelpromenade van Burgos. Hier werden wij begroet doe een groot standbeeld van El Cid, (Heer Kampioen) een veldheer die tussen 1043 en 1099 Burgos en omgeving onveilig maakte in naam van de edelen. Dit leverde zoveel bewondering op van de koning dat hij daarna in naam van de koning ging werken, een nichtje van de koning cadeau kreeg en na zijn dood begraven werd in de kathedraal van Burgos. Wij zaten al een uurtje op het plein in Burgos toen de familie uit Baarn langs kwam. “Hebben jullie de trein genomen?” was de vraag, maar het blijft tussen ons dat wij een stukje de toeristische route hebben gereden.
Na het kopje koffie hebben wij voorlopig afscheid genomen van Huub na 13 hele goede dagen. Huub is toe aan een rustdag terwijl dat er bij ons, vanwege onze extra kilometers na Kaap Finisterra, niet in zit. Huub vertrekt dezelfde dag als ons uit Santiago de Compostela waardoor we hem misschien wel in Santiago nog een keer tegen komen. Wij vinden het wel jammer want wij vonden Huub een toffe Peer met veel humor en goede verhalen maar wij moeten natuurlijk ook door.
Met zijn tweeën ging het vanaf Burgos verder en via enkele hellingen klimt de route tot de glooiende hoogvlakte van de Spaanse Meseta. Bij de ruïne van San Anton hebben wij nog even een foto gemaakt van dit imposante gebouw voordat we door reden naar Castrojeriz.
De refugio/camping kwam mij bekend voor want tijdens één van mijn eerdere tochten ben ik hier ook al geweest maar wat mij bij binnenkost overkwam had ik nooit verwacht. Bram en ik liepen moe maar voldaan naar binnen toen de eigenaar tegen mij zei: “Jij bent hier toch wel meer geweest?” Hij herinnerde mij nog van 3 jaar geleden toen ik de jaarlijks terugkomende gast Paco als buurman had en daar onder het genot van enkele biertjes een gezellige avond mee had. Dit heeft waarschijnlijk zo’n indruk gemaakt dat ze mij nog iet vergeten zijn en dat dit zijn voordeel heeft blijkt wel uit het feit dat we de beste blokhout / beste slaapplaatsen toebedeeld kregen. Als kers op de taart namen wij dan het 3-gangen dagmenu van 10 euro waardoor wij ons nu als El Cid in Burgos voelen.
Als we morgen op de fiets zitten zal dat gevoel naar alle waarschijnlijkheid weer weg zijn, maar dit nemen ze ons niet meer af. En, we zijn weer een stap dichterbij Santiago de Compostela.
Hasta luego!
ps. Enkele foto’s zijn toegevoegd.
Het eerste mikpunt van vandaag was Burgos en om daar te komen moest er eerst een stevige klim van 7 kilometer bereikt worden waarbij de top op 1150 meter hoogte lag. Vanaf het begin ging het al vals plat omhoog waardoor we vanaf minuut één klaarwakker waren en ook al een beetje aan het afzien waren. Het boekje liet ons 15 kilometer omrijden, maar aangezien ik overal de weg weet besloten we om de binnendoor route te kiezen. Bovenop de top stonden we net onze regen/windjasjes aan te doen toen Ton + Dien ook de top bereikten. Een gezellig weerzien met de leden van Tourclub Le Velo en nadat de nodige woorden over en weer gewisseld waren gingen wij allen onze eigen weg.
Vlak voor Burgos stond de grote camion van Paul langs de weg en ook deze keer stopten wij en werden de handjes geschud en woorden gewisseld. Het leek net een zondagmiddag bij Altior maar deze keer bleef ik niet te lang hangen en al snel bereikten we de wandelpromenade van Burgos. Hier werden wij begroet doe een groot standbeeld van El Cid, (Heer Kampioen) een veldheer die tussen 1043 en 1099 Burgos en omgeving onveilig maakte in naam van de edelen. Dit leverde zoveel bewondering op van de koning dat hij daarna in naam van de koning ging werken, een nichtje van de koning cadeau kreeg en na zijn dood begraven werd in de kathedraal van Burgos. Wij zaten al een uurtje op het plein in Burgos toen de familie uit Baarn langs kwam. “Hebben jullie de trein genomen?” was de vraag, maar het blijft tussen ons dat wij een stukje de toeristische route hebben gereden.
Na het kopje koffie hebben wij voorlopig afscheid genomen van Huub na 13 hele goede dagen. Huub is toe aan een rustdag terwijl dat er bij ons, vanwege onze extra kilometers na Kaap Finisterra, niet in zit. Huub vertrekt dezelfde dag als ons uit Santiago de Compostela waardoor we hem misschien wel in Santiago nog een keer tegen komen. Wij vinden het wel jammer want wij vonden Huub een toffe Peer met veel humor en goede verhalen maar wij moeten natuurlijk ook door.
Met zijn tweeën ging het vanaf Burgos verder en via enkele hellingen klimt de route tot de glooiende hoogvlakte van de Spaanse Meseta. Bij de ruïne van San Anton hebben wij nog even een foto gemaakt van dit imposante gebouw voordat we door reden naar Castrojeriz.
De refugio/camping kwam mij bekend voor want tijdens één van mijn eerdere tochten ben ik hier ook al geweest maar wat mij bij binnenkost overkwam had ik nooit verwacht. Bram en ik liepen moe maar voldaan naar binnen toen de eigenaar tegen mij zei: “Jij bent hier toch wel meer geweest?” Hij herinnerde mij nog van 3 jaar geleden toen ik de jaarlijks terugkomende gast Paco als buurman had en daar onder het genot van enkele biertjes een gezellige avond mee had. Dit heeft waarschijnlijk zo’n indruk gemaakt dat ze mij nog iet vergeten zijn en dat dit zijn voordeel heeft blijkt wel uit het feit dat we de beste blokhout / beste slaapplaatsen toebedeeld kregen. Als kers op de taart namen wij dan het 3-gangen dagmenu van 10 euro waardoor wij ons nu als El Cid in Burgos voelen.
Als we morgen op de fiets zitten zal dat gevoel naar alle waarschijnlijkheid weer weg zijn, maar dit nemen ze ons niet meer af. En, we zijn weer een stap dichterbij Santiago de Compostela.
Hasta luego!
ps. Enkele foto’s zijn toegevoegd.
-
16 Juli 2013 - 23:20
Jeannet:
Toch wel handig als je overal bekend en beroemd bent, heeft zo z'n voordelen!
Het schiet al aardig op, heren!
Jeannet.
-
16 Juli 2013 - 23:49
Trudy Van Kessel:
Hoi J en B,
Het begint nu toch wel op de 10 nikkertjes te lijken.
Maar goed dat je her en der nog herkent wordt!!
Bij sommige mensen maak je toch wel erg veel indruk!!
Enne altijd makkelijk als je overal de weg weet.
Nu kan ik melden dat "onze " Agatha ook overal de weg weet.
We hadden vanavond de route langs het gemeentehuis in Ter Aar gepland, maar doordat ik postbode was hadden we een andere route. Nu geen enkel probleem voor haar.
We liepen vlekkeloos naar onze eindbestemming!!
En thuis koffie met..en een morgen gezellig ontbijtje met...
Dat is voor jullie een vraag en voor mij een weet!!
Enne tot slot werden wij net voordat we thuis kwamen ingehaald door 2 wielrenners waarvan er 1 toch zeker welk heel erg mooi en strak in het tenue zat. Deze kan volgens mij voor de mooist aangeklede renner meedoen doen de reis naar Compastella.
Voor morgen jongens.... laat ze maar weer lekker draaien en het einddoel komt steeds dichterbij.
Adios Senorita Trudy
-
17 Juli 2013 - 09:10
Wil:
Dat kan ik me wel voorstellen dat jouw gezicht niet vergeten wordt... -
17 Juli 2013 - 11:03
Gerrit W:
De Grootste klap hebben jullie gehad , en naderen jullie einddoel. Knap hoor, ik heb er respect voor,
en geniet van jullie verhalen.
Nog even doorzetten en succes verder!!!!
Groeten Gerrit W
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
